درمان طبیعی برای آپاندیس

آپاندیس معمولا 8 تا 10 سانتی‌متر طول دارد و ساختار آن از یک پوشش بیرونی فیبرمانند و سخت تشکیل شده است؛ زیرا از کل دستگاه گوارش محافظت می‌کند. لایه‌ای از بافت ماهیچه‌ای و لایه دیگری از بافت لنفاوی در زیر پوشش بیرونی وجود دارد؛ اما وظیفه آپاندیس، خنثی کردن مواد زائد تحریک‌کننده‌ای است که در بدن ایجاد می‌شود یا سموم آلی از طریق پوست یا غشای آن را تولید می‌کنند. التهاب آپاندیس معمولا با درد ناگهانی در مرکز شکم شروع می‌شود که به تدریج درد به بخش تحتانی و راست نیز منتقل می‌شود. قبل از شروع درد ممکن است ناراحتی در شکم، سوء‌هاضمه، اسهال یا یبوست نیز در بیمار وجود داشته باشد. بیمار معمولا دارای تب خفیفی از ١٠٠ تا ١٠٢ درجه فارنهایت است. تهوع، یکی از علائم شایع این بیماری است و بیمار ممکن است یک یا دو بار استفراغ کند. ماهیچه‌های بخش راست شکم سفت می‌شوند. بیمار با بالابردن پای راست خود ممکن است به کمی آرامش برسد. با فشاردادن بخش چپ شکم، درد در بخش راست افزایش پیدا می‌کند؛ ضمنا سرفه و عطسه، درد را بدتر می‌کند.اگر التهاب دائما افزایش پیدا کند، آپاندیس ممکن است پاره شود و چرک خود را به داخل حفره شکمی تخلیه کند. این تخلیه چرک ممکن است منجر به وضعیت حادی شود که به آن التهاب صفاق می‌گویند. در این وضعیت، دمای بدن افزایش پیدا کرده، بیمار رنگ‌پریده می‌شود و احساس سرما می‌کند. این بیماری ممکن است نیاز به عمل جراحی فوری داشته باشد. در موارد مزمن التهاب آپاندیس، بیمار ممکن است از درد عودکننده‌ای در بخش راست و تحتانی شکم، یبوست، فقدان اشتها و تهوع رنج ببرد. التهاب آپاندیس را وجود سموم در روده ایجاد می‌کند. مقدار بیش از اندازه مواد سمی و زائد به شکل کلسیم جمع می‌شود؛ درنتیجه آپاندیس تحریک‌شده به فعالیت مضاعف وادار شده و ملتهب می‌شود. دلایل دیگر بروز التهاب آپاندیس، عادت‌های نادرست غذایی و ضعیف شدن بدن است. التهاب پوشش روده‌ها به دلیل استفاده مداوم از داروهای مشخص، عامل مهم دیگری در ایجاد التهاب آپاندیس است (عفونت و التهاب از میکروب‌های مشخصی به‌وجود می‌آید که معمولا در روده‌ها وجود دارند). بعد از آنکه نخستین نشانه‌های درد شدید، استفراغ و تب دیده شد، بیمار باید بلافاصله بستری شود. استراحت، مهم‌ترین عامل در درمان این بیماری است. تنها درمان حقیقی برای التهاب آپاندیس، پناه بردن به روزه است. در مدت روزه گرفتن بیمار نباید از هیچ غذایی استفاده کند. هیچ چیزی به‌جز آب نباید وارد بدن بیمار شود. برای تمیزکردن بخش پایینی روده، تنقیهی که دارای حدودا یک‌دوم لیتر آب گرم است، باید به مدت سه روز استفاده شود. کمپرس‌های آب داغ را می‌توان هر روز برای چند بار روی ناحیه دردناک قرار داد. بسته‌های شکمی را که از یک تکه پارچه مرطوب درست و به‌وسیله یک پارچه فلانل خشک پوشیده شده است باید محکم دور شکم پیچید (باید آن را تا زمانی که علائم حاد بیماری کاهش پیدا نکرده است، دائم روی شکم قرار داد). هنگامی که علائم حاد بیماری تا حدود روز سوم کاهش پیدا کرد، بیمار باید از تنقیه کامل که دارای حدودا یک و یک‌دوم لیتر آب گرم است، استفاده کند. این تنقیه را باید تا کاهش التهاب و درد، تکرار کند. بیمار می‌تواند از روز سوم به بعد از آب‌میوه‌ها استفاده کند. این درمان ساده بر حملات التهاب آپاندیس غلبه خواهد کرد. پس از مصرف آب‌میوه‌ها برای سه روز، بیمار می‌تواند برای چهار تا پنج روز دیگر از رژیم غذایی میوه‌ای (فقط با استفاده از میوه‌ها) بهره ببرد. در طول این دوره، او باید در سه وعده غذایی هر روز از میوه‌های آب‌دار و تازه استفاده کند. بعد از آن، باید بر اساس سه گروه غذایی (دانه‌ها، آجیل و غلات، سبزی‌ها و میوه‌ها) و از یک رژیم غذایی متعادل و متوازن استفاده کند. درباره التهاب آپاندیس مزمن، دوره کوتاه روزه‌گرفتن باید با استفاده از یک رژیم تک‌غذایی مثل استفاده از شیر (برای دو یا سه هفته) همراه شود. در این رژیم غذایی، روز نخست بایدیک لیوان شیر هر دو ساعت یک‌بار (از ساعت ٨ صبح تا ٨ شب) مصرف شود؛ روز دوم، یک لیوان شیر هر یک ساعت و نیم و روز سوم، یک لیوان شیر در هر ساعت نوشیده شود؛ سپس میزان شیر به تدریج افزایش یابد؛ به‌طوری‌که یک لیوان شیر هر نیم ساعت یک‌بار مصرف شود. بعد از آن، بیمار باید به تدریج از یک رژیم غذایی متعادل با تأکید بر میوه‌های تازه و سبزی‌های برگ‌دار استفاده کند. عصاره سبزی‌های مشخص به‌ویژه آب هویج، در ترکیب با آب چغندر و خیار در درمان التهاب آپاندیس نیز بسیار ارزشمند است؛همچنین استفاده مداوم از دم‌نوشی که از دانه‌های شنبلیله تهیه شده، در پیشگیری از این بیماری مفید است. بیمار مبتلا به التهاب آپاندیس باید از یبوست پیشگیری کند؛ مثلا کمپرس آب گرم هر صبح و شب می‌تواند به درمان این بیماری کمک کند. زمانی که مواد زائد به روده بزرگ منتقل و در نهایت، از بدن دفع شد، سوزش و التهاب در آپاندیس کاهش پیدا خواهد کرد و به برداشتن آپاندیس به‌وسیله عمل جراحی دیگر نیازی نخواهد بود. گفتنی است؛ از عمل جراحی باید در موارد نادر (زمانی که آپاندیس دچار آبسه شده) استفاده کرد.