دو راهی تبریز یا اصفهان

در مسابقات گرندپری جودو ازبکستان که چندی قبل برگزار شد، میثم بنی‌طبا به‌عنوان قهرمانی دست پیدا کرد. این جودوکار اصفهانی چند سالی است که در شهر تبریز ساکن شده و سهمیه ملی آذربایجان شرقی محسوب می‌شود و اشاره به این موضوع پس از مدال‌آوری بنی‌طبا، مدیران اداره ورزش و جوانان را برآن داشت تا جلسه‌ای با این ورزشکار برگزار کنند و بر روی اصفهانی‌بودن او مانور بدهند؛ بااین‌حال بنی‌طبا در این گفت‌وگو تأکید دارد که هنوز تصمیم نگرفته ادامه ورزش قهرمانی او برای تبریزی‌ها یا اصفهان باشد. بنی‌طبا که سال‌هاست در تیم ملی عضویت دارد، سابقه مدال‌آوری در بازی‌های آسیایی را دارد و اینک برای مدال‌آوری در پاراالمپیک برنامه‌ریزی می‌کند. با ما در این گفت‌وگو همراه شوید:
 
گویا یکی از نخبگان ورزشی دعوت‌شده به نشست با رئیس‌جمهور بودید؟
بله؛ دعوت‌ شده بودیم؛ اما با ناهماهنگی‌هایی که رخ داد، در جلسه شرکت نکردیم.
 چرا؟
من به همراه آقای مختاری، قهرمان پاراالمپیک به برنامه رفتیم و نزدیک در ورودی تأکید کردیم که یک نفر نابینا و یک نفر روی ویلچر است و تا جایی که امکان دارد، با ماشین برویم؛ اما همکاری لازم را با ما نداشتند و مجبور شدیم از همان‌جا برگردیم.
از تمرینات و مسابقات پیش رو چه خبر؟
تمریناتم را از دو هفته قبل آغاز کرده‌ام تا برای مسابقات جهانی باکو که آبان برگزار می‌شود، آماده ‌شوم.
 بالاخره شما را اصفهانی بدانیم یا تبریزی؟
اصلیت من اصفهانی است؛ اما همسرم تبریزی است و طی سال‌های گذشته در این شهر سکونت داشته‌ام و ورزشکار آن‌ها بوده‌ام. بعد از بازگشتم از مسابقات جهانی در دیداری که با سرپرست اداره ورزش و جوانان استان داشتم، قول‌های مساعدی دادند که باز هم برای اصفهان مسابقه بدهم اما فعلا که خبری نشده است. از هیئت نابینایان و کم‌بینایان استان یک تماس هم نگرفتند که تلفنی تبریک بگویند؛ اما دکتر محمدی مرا به جلسه دعوت کردند و قول دادند؛ هرچند  بعدازآن اقدامی نکردند.
مسابقه دادن برای اصفهان شرایط خاصی نیاز دارد؟
من به سرپرست اداره‌کل هم گفتم اگر بخواهم به اصفهان بیایم، ماهی 2200میلیون تومان ضرر می‌کنم. هیئت نابینایان تبریز ماهی یک‌میلیون به من حقوق می‌دهد و ماهی یک‌میلیون و دویست هزار تومان هم مابه تفاوت هزینه‌هاست و اگر اداره‌کل ورزش و جوانان همین هزینه را تأمین کند، من برای اصفهان مسابقه می‌دهم.
چطور شد از تصمیم خداحافظی منصرف شدید؟
من نابینای مطلق هستم و پیش‌تر قوانین به‌گونه‌ای بود که باید با ورزشکاران کم‌بینا رقابت می‌کردیم که برای ما سخت بود؛ زیرا آن‌ها توانایی دیدن داشتند و برخی از آن‌ها حتی رانندگی می‌کردند؛ اما با تغییر قوانین، مانند رشته دوومیدانی ما هم با ورزشکاران نابینا رقابت می‌کنیم. من مدتی بود از ورزش قهرمانی خداحافظی کرده بودم؛ اما این قانون که تصویب شد، به من گفتند برگرد و حالا شرایط بسیار خوبی برای مدال‌گرفتن دارم.
 یعنی روی مدال بازی‌های پاراآسیایی و پاراالمپیک میثم بنی‌طبا حساب کنیم؟
من برای کسب مدال در مسابقات ازبکستان فقط چهار ماه تمرین کرده بودم؛ اما برای رویدادهای آینده به‌طورقطع شانس مدال هستم و دربازی‌های پاراآسیایی و پاراالمپیک مدالم قطعی است، مگر اینکه آسیب ببینم و هر استانی که از من حمایت کند، این مدال به نام آن‌ها خواهد شد.
 وضعیت جودوی نابینایان اصفهان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
اصفهان در این رشته ضعیف است و من تنها ملی‌پوش استان هستم. در سطح ملی هم شرایط خوبی داریم و یکی از قدرت‌های برتر دنیا هستیم.
شرایط تمرینی شما چگونه است؟
من در سالن با افراد سالم تمرین می‌کنم؛ زیرا جودوکاران نابینا و کم‌بینای استان سطح خوبی ندارند و تمرین با آن‌ها به درد من نمی‌خورد.
 اشاره داشتید که هیئت تبریز به شما حقوق می‌دهد؛ اما هیئت اصفهان از شرایط مالی نامساعدی برخوردار است. دلیل این تفاوت چیست؟
تبریزی‌ها با دریافت اسپانسر و حامیان مالی توانسته‌اند بودجه هیئت را تأمین کنند؛ اگر هیئتی ادعا دارد بودجه نیست، ضعف خود هیئت است که نتوانسته اسپانسر جذب کند. ما در اصفهان خیران بزرگی داریم که می‌توانند به هیئت نابینایان و کم‌بینایان کمک مالی کنند.