او در ادامه با اشاره به شعار امسال هفته جهانی ناشنوایان گفت: رشد و شکوفایی جامعه ناشنوایان، شعاری است که امسال برای این هفته در نظر گرفته شده است. رحیمی در بخش دیگری از اظهاراتش با اشاره به برنامه‌های انجمن خانواده ناشنوایان استان اصفهان، تصریح کرد: برگزاری مسابقات ورزش انفرادی مثل شطرنج، دارت و تنیس روی میز، انجام تبلیغات در سطح شهر، به‌خصوص چهارراه‌ها و ایستگاه‌های مترو و همچنین معرفی زبان و فرهنگ ناشنوایان، مصاحبه زنده با ناشنوایان موفق، مثل ورزشکاران و دیدار با مسئولان و بیان مطالبه‌ها و خواسته‌های ناشنوایان ازجمله برنامه‌هایی است که انجمن خانواده ناشنوایان در هفته جهانی ناشنوایان و با درنظرگرفتن ضوابط کرونایی اجرا خواهد کرد.
درک درستی از ناشنوایان وجود ندارد
عضو هیئت‌مدیره انجمن خانواده ناشنوایان استان اصفهان در ادامه با اشاره به اینکه ناشنوایی یکی از عمیق‌ترین معلولیت‌هاست، افزود: این درحالی است که جامعه و حتی مسئولان، آن‌طور که باید و شاید درک درستی از معلولیت ندارند؛ درحالی‌که ناشنوایان هم عضوی از جامعه هستند و در این دنیا زندگی می‌کنند. رحیمی با بیان اینکه در استان اصفهان، حدود 13هزار ناشنوا و کم‌شنوا، از کودکان خردسال تا سالمندان حضور دارند، اظهار کرد: تفاوت‌هایی بین جامعه شنوا و ناشنوا وجود دارد؛ درحالی‌که جامعه درک درستی از شرایط افراد ناشنوا ندارد و تفاوت‌های بین ناشنوایان و شنوایان را نپذیرفته است.
او در ادامه با اشاره به این تفاوت‌ها تصریح کرد: تفاوت در نوع بیان، طرز صحبت‌کردن و شنیدن از اصلی‌ترین تفاوت‌ها بین ناشنوایان و شنوایان است. ناشنوایان با دست‌هایشان صحبت می‌کنند و دست‌های آن‌ها کلامشان است. آن‌ها با چشم‌هایشان هم می‌شنوند. عضو هیئت‌مدیره انجمن خانواده ناشنوایان استان اصفهان، آگاهی‌بخشی به جامعه در رابطه با فرهنگ و زبان خاص ناشنوایان را یکی از بزرگ‌ترین اهداف انجمن خانواده ناشنوایان دانست و بیان کرد: درحال حاضر در جامعه خواسته یا ناخواسته باورهای نادرستی درباره ناشنوایان وجود دارد؛ باورهایی که در تلاش هستیم آن‌ها را تغییر دهیم تا به جامعه اثبات کنیم که ناشنوایان نیز در این اجتماع حضور دارند و زندگی می‌کنند.
رحیمی با بیان اینکه زبان اشاره، زبان اصلی و رسمی ناشنوایان است، تصریح کرد: سازمان ملل، زبان اشاره را به عنوان زبانی رسمی به رسمیت شناخته است و کنوانسیون حمایت از حقوق معلولان نیز به طور مفصل آن را تعریف کرده و به همین دلیل نیز به افرادی که با این زبان صحبت می‌کنند توجه ویژه‌ای در کشورهای دیگر می‌شود؛ این درحالی است که در ایران که عضو کنوانسیون حمایت از حقوق معلولان نیز است، حق و حقوق ناشنوایان نادیده گرفته شده است. عضو هیئت‌مدیره انجمن خانواده ناشنوایان استان اصفهان بیان کرد: به نظر می‌رسد ناشنوایان نتوانسته‌اند خواسته‌ها و مطالبه‌های خود را آن‌طور که باید و شاید بیان کنند. معلولان دیگر به دلیل اشتراک زبانی با جامعه، توانسته‌اند به دفاع از حقوق خود بپردازند؛ اما زبان متفاوت ناشنوایان سبب شده است که آن‌ها با دیگران ارتباط کمتری پیدا کنند. امید می‌رود روزی نیازهای افراد ناشنوا نیز در قانون موردتوجه قرار گیرد. او با اشاره به اینکه تربیت مترجم زبان اشاره، یکی از خواسته‌های اصلی ناشنوایان است، افزود: در استان اصفهان، تعداد مترجم‌های زبان اشاره به اندازه انگشتان دست است؛ البته انجمن خانواده ناشنوایان استان اصفهان آموزش‌های مقدماتی و پیشرفته و حرفه‌ای را به دوستداران این زبان ارائه می‌دهد؛ به این دلیل که در آینده، ناشنوایان دسترسی به مترجم را یکی از دغدغه‌های خود ندانند.رحیمی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به برگزاری دوره‌های آموزشی زبان اشاره برای کارمندان و معلمان آموزش‌وپرورش استثنایی (که به کودکان ناشنوا آموزش می‌دهند)، کارمندان سازمان بهزیستی، نیروهای پلیس راهنمایی و رانندگی، کارکنان مخابرات و برخی از کارمندان شهرداری بیان کرد: البته درخواست‌های دیگری نیز از سازمان‌ها و اداره‌های مختلف برای آموزش این زبان وجود دارد که سعی می‌کنیم آن‌ها را هم در برنامه انجمن قرار دهیم. عضو هیئت‌مدیره انجمن خانواده ناشنوایان استان اصفهان با بیان اینکه جامعه ناشنوایان تلاش می‌کنند که خواسته‌ها و مطالبه‌های خود را به گوش مسئولان برسانند، تصریح کرد: من نیز به عنوان یک فرد ناشنوا می‌خواهم که مردم و رسانه‌ها در هر زمینه‌ای حامی آن‌ها و صدایشان باشند.
مشکلات مضاعف ناشنوایان در کرونا
او در ادامه با اشاره به مشکلات ناشنوایان تصریح کرد: عدم اشتغال و مسکن و مهیانبودن شرایط ازدواج از مهم‌ترین مسائل ناشنوایان است. هر چند این مشکلات مربوط به همه افراد جامعه است؛ اما ناشنوایان از این معضل‌هارنج بیشتری می‌برند؛ برای مثال، دستیابی به شغل مناسب برای این افراد آسان نیست؛ چراکه هنوز کارفرمایان و مدیران شرکت‌های مختلف، باورهای درستی در خصوص ناشنوایان ندارند و به آن‌ها اعتماد نمی‌کنند؛ درحالی‌که اگر کارفرمایان به آن‌ها اعتماد کنند و ناشنوایان بتوانند روش‌های ارتباطی را یاد بگیرند، قطعاپاسخ درخوری به اعتماد آن‌ها خواهند داد. درست است که آن‌ها نمی‌شنوند، ولی از تمرکز بسیار بالایی در امور مختلف برخوردارند. رحیمی با اشاره به مشکلات مضاعف ناشنوایان در دوران کرونا بیان کرد: نزدیک به دو سال از شیوع ویروس کرونا در کشور می‌گذرد و در این ایام، مشکلات ناشنوایان در زمینه‌های ارتباطی خیلی بیشتر شده است. آن‌ها از طریق زبان اشاره و لب‌خوانی با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند؛ اما پس از استفاده مردم از ماسک، این امکان برای آن‌ها سخت یا غیرممکن شده‌است.