نسیم خلیلی از مورخان پردقت و زبردست ایرانمان است که هرگاه در حوزه پژوهش تاریخی و ادبی قدم برداشته، توان تحلیلی و علمی خود را به شایستگی نشان داده است.
ویژهبرنامه سپاس اسطوره در سالن اجتماعات ورزشگاه ابرار میزبان سید مرتضی سیفزاده، پیشکسوت وزنهبرداری اصفهان و جمعی از پیشکسوتان ورزشی استان بود.
سید جواد خلیفهسلطانی، ناظر داوری و پیشکسوت رسانه یکی از دوستان ورزشی من که حدود چهار دهه است در کار ورزش فعالیت بدون حاشیه دارد، در یک تماس تلفنی از من پرسید، چرا و به چه دلیل مسئولان فوتبال اصفهان در مراسم جشن تولد دونفر از بزرگان و نامآوران فوتبال و ورزش اصفهان که به همت معاونت ورزشی شهرداری اصفهان در روزهای گذشته با حضور نام آوران و پیشکسوتان ورزش استان و کشور برگزار شد، حضور نداشتند؟
در تابستان 1312 خورشیدی، نمایشی برگرفته از اشعار فردوسی، نوشته غلامحسین زیرکزاده و به فرم «تمامآهنگی» در «فضای جنب کافه جهاننما واقع در ابتدای خیابان پهلوی، روبهروی پلهای چهارباغ اصفهان» به روی صحنه اجرا رفت. در ستون پیشین (اصفهان زیبا 13 تیر 1400) به جزئیاتی از پی اس این نمایش که روزنامه اخگر گزارشی اختصاصی دربارهاش منتشر کرده بود، پرداختیم. یک هفته پس از این گزارش، موعد اجرای نمایش فرا رسیده و روزنامه اخگر نیز تحلیلی از آن ارائه داده است. اکنون طبق قرار قبلی، به سفری تاریخی میرویم تا از ورای سال 1400 خورشیدی، همزمان با گزارشگر اخگر، به تماشای نمایش کیخسرو و سیاوش در تابستان 1312 بنشینیم:
شاهنامه فردوسی مجموعهای از شخصیتهای متنوع است که هرکدام خلقوخو و ویژگیهای مخصوص به خود را دارند. هرکس با خواندن شاهنامه خودش را با یک یا چند شخصیت آن نزدیکتر میبیند. از این منظر، به معرفی ده شخصیت شاهنامه میپردازیم که گمان میکنیم به انسان قرن 21 نزدیکترند.