یدعلی نکوئی زهرایی پیشگام مبارزه با رژیم شاهنشاهی و از فعالان برجسته سیاسی و فرهنگی بعد از انقلاب بود. او سابقه درخشانی در سمتهای مختلف اجرایی و مدیریتی در کارنامه خود به یادگار گذاشت. از آن جمله میتوان به فرمانداری نجفآباد، مشاور استاندار، فرماندار اصفهان، استانداری قزوین، چهارمحال و بختیاری، کرمانشاه و… اشاره کرد. نکوئی از چهرههای باسابقه سیاسی و رئیس جبهه اصلاحات اصفهان بود. این چهره برجسته سیاسی بعد از گذراندن یک دوره بیماری براثر ابتلا به سرطان در سن 81 سالگی درگذشت. آنچه در ادامه میخوانید گفتوگوی گروه رسانهای اصفهان زیبا با مرحوم نکوئی در اواخر دوران حیات اوست. این گفتوگو برای نخستین بار منتشـــــر میشود.
طالقانی همچون پدری برای جریانهای سیاسی و انقلابی بود و این تعبیر، گویای هر آنچه باید درباره سید محمود طالقانی بدانیم هست. این نام در زمانی کوتاه و توسط طیفی از انقلابیون مسلح مصادره شد؛ اما چیزی از پدربودن او برای مردان و زنانی که تجربهاش کرده بودند نکاست. منافقان هم به منظور بهرهبرداریهای سیاسی خود او را پدر میخواندند، اما او سالها پیش از انقلاب برای فداییان اسلام و نواب صفوی و یارانش هم پدری کرد؛ آنگاه که در منزل خود پناهشان داد یا آن زمان که تکیهگاه و پناه بسیاری از زندانیان و ستمدیدگان رژیم پهلوی بود.
آیتالله سید محمود طالقانی، چهرهای مهم و تأثیرگذار بر وقایع انقلاب بود که شخصیت و نظرات ایشان تا به امروز هم موردبحث و تحلیل صاحبنظران و اهالی سیاست قرار میگیرد. آغاز مبارزات برای ملیشدن صنعت نفت و نخستوزیری دکتر محمد مصدق را میتوان اولین حضور جدی مرحوم طالقانی در عرصه سیاسی دانست. او که از همان ابتدا، هوادار این جنبش و از حامیان رهبران جنبش، دکتر مصدق و آیتالله کاشانی بود، برای مجلس هفدهم از منطقه چالوس، نوشهر و شهسوار کاندیدا شد. این انتخابات درنهایت با دخالت دربار و نیروهای هوادار سلطنت ابطال شد، اما فرصت خوبی را برای طالقانی فراهم آورد تا با سخنرانیهای پرشور، ایدههای سیاسی خود را به گوش مردم آن نواحی برساند. معروفترین سخنرانی طالقانی در حمایت از مصدق سخنرانی ۱۴ اسفند ۱۳۵۷ در حضور نزدیک به یکمیلیون مردم مشتاق است.