نیازی نیست که حتما معلم نوجوانها باشیم تا از علاقه این بچهها به فرهنگ کرهای سردربیاوریم؛ حالا نزدیک به دودهه از ظهور «موج کرهای» (Korean Wave) یا «هالیو» (Hallyu) در ایران میگذرد و همه میدانند که این موج چه توفانی به پا کرده است! موجی که شاید بتوان گفت با سریال «جواهری در قصر» آغاز شد و با «افسانه جومونگ» به مرحله تازهای رسید.
هر عاملی که در اندیشه مردم جامعه تغییر یا تحولی ایجاد کند، میتواند فرهنگ آن جامعه را نیز تغییر بدهد. در تعامل جوامع مختلف با یکدیگر دو پدیده در سطوح مختلف فرهنگی رخ میدهد؛ تبادل فرهنگی و تهاجم فرهنگی.
بیشتر از آدمهایی که ماکارونی و تهدیگ سیبزمینی دوست دارند، افرادی هستند که شیفته و مخاطب پروپاقرص گروه موسیقی «بیتیاس» هستند. اسم این گروه موسیقی را شاید بارها شنیده باشید. شاید خودتان جزو طرفداران آنها یا دستکم یکی از دوستانتان مخاطب سرسختشان باشد. اما قبل از ورود به بحث اصلی، مختصری درباره این گروه میگویم. بیتیاس یک گروه موسیقی هفتنفره است که همه اعضای آن ساکن کشور کره هستند و طرفداران آنها در سراسر دنیا با اسم «آرمی» شناخته میشوند. این گروه موسیقی در سرتاسر جهان، بهجز ایران، اجرا داشتند که با استقبال فراوانی روبهرو شده است. بیتیاس تاکنون موفق شده جایزههای معتبر جهانی در رابطه با موسیقی ببرد. متن ترانههای این گروه بیشتر دغدغههای شخصی و اجتماعی، سلامت روان، مشکلات دوران مدرسه، فقدان، عشق به خود و فردگرایی است.