برای شناختن محلهای قدیمی راهی خیابان کاشانی شدم تا جستوجویم در محله را از ابتدای محله شروع کنم؛ جایی که تابلوی خیابان نصبشده و روی آن نوشته «جامی غربی».
در دنیای مدرن امروزی، شاید مطالعه تاریخ گذشته مکانها و محلهها کاری غیرضروری باشد، ولی واقعیت این است که تاریخ هر مکان بهعنوان آیینهای برای گذشته عمل میکند و هویت یک جامعه به تاریخ و فرهنگ آن وابسته است.
صبحها پدران سعدی و حافظ میخواندند و ظهرها شاهنامه. مادران هم با لالاییهای حزنانگیز فرزندان را با دنیای شاعرانه آشنا میکردند.
از چهارباغ پایین که وارد خیابان جامی شویم، ابتدای خیابان سنگفرش شده و این امر، نوعی یادآوری برای تاریخیبودن این محله است؛ یادآور روزهای پرشور و هیجان قبل از پیروزی انقلاب و اولین حکومت نظامی و ماجرای تحصن منزل آیتالله خادمی.
قبرستانهای محلی در محلهها جایگاه ویژهای داشته است؛ بهخصوص وقتی که عالم بزرگی در آن به خاک سپرده میشد.
«جامی» از معدود محلههایی است که جمعی از دلسوزانش برای پیگیری مشکلات و برای رتقوفتق امور مردم محل، شورایی تشکیل دادهاند که شورای راهبردی نام دارد.
در گشتوگذار محلهها چیزی که بیشتر به چشمت میآید، نام کوچههاست. وقتی روی تابلوی اسم کوچهها دقت میکنی، گاهی با اسمهایی خاص روبهرو میشوی که پشت انتخابشان تاریخی نهفته است و شهرداری تلاش کرده در نامگذاری کوچهها به آن پایبند باشد و اسمهای قدیمی و صاحبپیشینه را حفظ کند.
خیابان جامی یکی از خیابانهای فرعی منطقه یک شهرداری اصفهان است که حدود ششهزارو ۸۰۰ نفر جمعیت را در خود جای داده. شهرداری اصفهان این محل را به نام بزرگترین دانشمند و شاعر ایران در قرن نهم هجریقمری نامگذاری کرده است.
محله جامی، زادگاه و محل رشد برخی از بزرگان همچون حسین طلاکش، پیشکسوت فوتبال کشورمان است. طلاکش متولد 1340 در محله مسجدسید بود که در 1359 همراه خانواده به محله جامی نقلمکان کرد و تاکنون در همین محله زندگی میکند.
محله جامی از محلههای منطقه یک شهرداری اصفهان است. نام این محله از اسم جامی، شاعر و دانشمند مشهور قرن نهم هجری گرفته شده است.