با وجود تمامی نهادهای فرهنگی کشور، رهبر حکیم انقلاب در دهه نود باز هم احساس میکنند که یک جای کار میلنگد و کماکان فرهنگ جای نگرانی دارد. برای ایشان که از فرهنگ تعبیر به هوا میکنند، هر نوع نارسایی سیاسی، اجتماعی و حتی اقتصادی، بازگشت به یک امر فرهنگی دارد.
چند وقت پیش بود که مادر شهید را در خانه شهید قوچانی دیدم. عکس آقا مرتضی را که گذاشت مقابل میز، محو نگاه نافذش شدم و شباهتش با مادر. فرصتی برای صحبت با مادر شهید نشد. آن روز تمام شد؛ ولی اشتیاق من برای شناخت آقا مرتضی نه. تا اینکه «هم محله»، مهمان محله پرتمان شد.
در آستانه روز هنر انقلاب اسلامی، نمایش رادیویی «برفهای دره بید» با روایتی حماسی از مقاومت مردم روستای دره بید در منطقه کرون اصفهان اجرا شد.
کنار زمین فوتبال ایستاده است و مشغول تماشای بازی. جایی مینشیند که سروصدا کمتر باشد تا بتواند صحبت کند. جانباز و بازنشسته است؛ اما مثل جوانی کار فرهنگی را دوست دارد و هنوز مشغول است.
آن روزها ما در محله دیگری زندگی میکردیم. صدای آژیر قرمز که بلند میشد، به زیرزمین خانه پناه میبردیم و خود را در آن میچپاندیم.
نامش محمد است و شهرتش شاهسنایی، متولد سال ۱۳۳۳ است و رشته تحصیلی و کاریاش عمران. ۱۰۰ماه سابقه جبهه دارد و به قول خودش باسابقهترین نیرویی است که مانده. بازنشسته سپاه است و جانباز ۴۰درصد.
یک حسن کاظمی به شهادت رسید و حسن کاظمی دیگری متولد شد.
اینکه میگویند جنگ یک سرباز را نمیکشد، بلکه یک خانواده را میکشد، واقعیتی است که شاید درک آن برای آنها که دوران نبرد و دفاع را ندیدهاند، سختتر باشد.
باران آتش سنگین دشمن بیامان میبارید. صدای کربلایی، کربلایی میکرد دل را. زمان میشد عاشورا، زمین میشد کربلا. نوایی که میشد واقعه عاشورا را در یکقدمی حس کرد… عطش، ایستادن، شهادت و باز هم ایستادن… .
همینطور که چشمانش بسته و در رختخواب دراز کشیده بود، به سکههای زیر تشک دست کشید. خنک بودند. با دست آنها را شمرد. پنج تا بودند. زیرورویشان کرد تا عدد یک روی هر کدامشان را لمس کند.
جبهه، سراسر محراب بندگی بود و سنگرها، میعادگاه عاشقی. مردانش، عابدان شب بودند و شیرمردان روز. هم میدان رزم بود و هم میدان رازونیاز باخدا و میعادگاه قولوقرارهای حسینی.
روایت حاج مهدی منصوری، مداح و رزمنده هشت سال دفاعمقدس، از آن روزها و آن سالها اگرچه روایت عشق و عاشقی است، اما این روایت آنجا دلنشینتر میشود که از محرم و دلدادگی رزمندگان به امامحسین(ع) میگوید.