سرانجام پس از 15 ماه بحران در نوار غزه، جنگی 470روزه، با 152 هزار شهید و زخمی و بیش از 11هزار مفقود، در این منطقه به پایان رسید …
آنچه در روزهای اخیر در میدانهای جنگ غزه بیشازهمه خودنمایی میکند، آشکارشدن شکافهای جدی میان روایتهای ارائهشده از سوی مقامهای ارشد نظامی و سیاسی رژیم اشغالگر قدس و جریانهای رسانهای متحد آنها با واقعیتهای میدانی جنگ غزه است.
در پایان موعد آتشبس اخیر در غزه و باوجود همه مخالفتهای غرب و شرق و فشار افکار عمومی علیه تجاوزات نظامی اسرائیل علیه مردم مظلوم فلسطین، ادامه مذاکرات برای صلح موقت اما به بنبست رسید و روز جمعه صهیونیستها حملات دوباره خود را به غزه آغاز کردند.
با توجه به شرایط کنونی وضعیت فلسطین و اسرائیل و حملات دوجانبه شکل گرفته، در خصوص آینده و جایگاه رژیم صهیونیستی گفتوگویی با اعظم ملایی، محقق و پژوهشگر روابط بینالملل انجام دادیم تا تحلیلی واقعبینانه از اوضاع خاورمیانه را به مخاطبان عرضه داریم.
با خواندن کامنتها و همچنین دیدن تعدادی از عکسهای بمباران غزه، ناخودآگاه به یاد بعضی از شعرهای نزار قبانی میافتم. اسمش را در گوگل جستوجو و شعرهایی که درباره فلسطین سروده است را زمزمه میکنم.
درست در روزی که اعلامیه بالفور از سوی وزیر خارجه وقت انگلیس در سال ۱۹۱۷ در خلال جنگ اول جهانی با اعلام حمایت دولت وقت بریتانیا از تشکیل یک دولت یهودی در سرزمین فلسطین منتشر شد، آتش جنگ و منازعه در منطقه روشنی گرفت.
همه در صفوف نماز بهم چسبیده بودند. مکبر تکبیرهای قبل از نماز را میگفت. دختر نگاهی به صحن مسجد کرد و گفت: مامان، یه وقت امام رضا ناراحت نشه از دستمون. ما که هر سال، نماز عید فطرو توی صحن قدس حرم می خوندیم؟
اسرائیل برای من در چهاردهسالگی کابوس شد؛ همان زمانی که همسنوسال محمدالدُره بودم؛ روزهایی که جاندادنش در آغوش پدر، مرا بیمار کرد.
پسازآن صبح شنبهای که نیروهای مقاومت فلسطین در یک عملیات دقیق و هماهنگ ضمن عبور از مرزهای غزه و ورود به شهرکهای اشغالی در اطراف نوار غزه، در کمتر از نیم ساعت بیش از پنج هزار راکت و موشک به سمت سرزمینهای اشغالی شلیک کردند، بازتاب گستردهای علیه اسرائیل به راه افتاد که دنیای وارونه آن به چشم جهانیان نمایان شد.