هر شهر و محله دارای نمادهایی بوده که معرف این مکانها در بین عموم جامعه است. یکی از محلههای شهر اصفهان با نمادهای متنوع و گوناگون، محله رهنان است.
گرمای واژه «بابا» برای کسانی که از نعمت داشتن پدر بهعنوان یکی از ستونهای خانواده محروم نبودهاند قابل درک است؛ اما در کوچه پس کوچههای شهر که رکاب میزنیم، گاهی با مقبرهها یا محلهها یا گذرهایی روبهرو میشویم که به نام «بابا» مشهورند. این باباها چه کسانی بودهاند و چگونه وارد تاریخ اصفهان شدهاند؟ به نظر میرسد با رشد گرایشات عرفانی پس از اسلام مشایخ با القاب مختلفی شناخته میشدهاند. پیر، عمو، شیخ یا بابا از این دست لقبها بوده است. اما بعد از حمله مغول و در طی قرن هشتم و نهم این جریان رنگ دیگری پیدا کرد و باباهای اصفهان بیشتر حاصل این دوره تاریخی هستند.
سردرش توجه گردشگران را جلب میکرد و عطش دیدنش برای اصفهانگردها زیاد بود؛ اما کمتر بخت یار گردشگری میشد و کلید در قفل درش میچرخید. زمان تا مدتها بر حمام شاهزادهها متوقف شده بود؛ مثل شماری از بناهای تاریخی دیگر اصفهان تا اینکه بالاخره قرعه فال به مرمتش افتاد و روند مرمت به افتتاح ختم شد و حالا این میراث ارزشمند در انتظار یک برنامه خلاقانه و جذاب برای تبدیلشدن به مهرهای در شطرنج گردشگری شهر است.