وقتی که عروسک جادویی را دختران مرادی در صندوقخانه ی خانه ی ترمه خانم پیدا میکنند، به دنبال برآوردن آرزو ها می روند، غافل از آنکه خود ترمه خانم بزرگترین آرزویش برآورده نشده و آن هم غم نبودن فرزندانش است….
در این گزارش تلاش کردیم در مصاحبه با مسعود موسویزاده کاشیپز، پژوهشگر معماری، و وحید مهدویان، معاون شهرسازی و معماری شهرداری اصفهان، نگاهی به وضعیت هتلهای اصفهان از منظر تناسب با بافت و فرهنگ اصفهان داشته باشیم.
میان حفاظت و توسعه شهری، نوعی ناسازگاری وجود دارد. درد امروز حاکمیت نگاه مصرفی و سرمایهمحور است که سریع میخواهد به سرمایه بیشتر برسد. بافت تاریخی الزاما یک مکان نیست، بلکه مکانی است توأم با روح و معنا.
دیوارهایی سـربـه فـلـککــشـیــده و برجهایی مستحکم و باستانی. خانهها، کوچهها، میدان و مسجد و بازار و ارگ حکومتی و چشمهای که در قامت یک خندق طبیعی گرداگرد این قلعه افسانهای را فرا گرفته است. اینجا قلعه طبرک است؛ شهری از خشت و گل. قلعه دفاعی اصفهان که از دیرباز در شرق شهر سر بر آسمان میساییده. آرزوی دیـدن این بـنـای باعظمت، امروز آرزویی محال است. قلعهای که هجوم مغول و تیمور و محمود افغان را تاب آورد، عاقبت به دست خود اصفهانیها از بین رفت. حالا فقط میتوان در محدوده تاریخیاش رکاب زد و محله پاقلعه را با همه کوچهپسکوچههایش تماشا کرد.
صداهای اصفهان او را پایبند این شهر کرد؛ آن قدر که دنیاگردی و اصفهاننشینی با هم به متن زندگیاش آمد و از همه بهتر، میراثبان و احیاگر میراث تاریخی محله پهلوانها و میزبان جهانگردانی شد که از سراسر دنیا برای دیدن نصفجهان میآیند؛ چه میزبانی محشری! مرتضی بخردی در قلب سنبلستان اصفهان، خانهای دارد که برای گوشهگوشهاش خوشسلیقگی به خرج داده و وجهه هتل سنتی، موزه، گالری هنری و حتی تا حدودی کافه را با هم برایش فراهم کرده؛ چنان که روحِ آرامِ شورانگیز این خانه لذت تجربه ملاقات با اصفهان را دوصدچندان میکند.