ما صورتهای آنها را نمیبینیم. نه به این دلیل که دیگر صورتی ندارند، یا اینکه کلاههای بزرگ شنلهای سنگین، تمامی صورتشان را پوشانده است؛ بلکه به این دلیل که افرادی، درزمانی تصمیم داشتهاند این صورتها را از دفتر تاریخ پاک کنند. غافل از اینکه جنگها پایان مییابد، هیاهوی پرآوازه قدرتهای پوشالی اُفول میکند و ماه، کمکم از پشت ابر بیرون میزند. این برگ برندهای است که تاریخ، از ورای عبور زمان، همیشه در چَنته دارد و آن را در پردهبرداری از چهره «ناشناس شماره 12» برای نظاره گران و بازماندگان، رو میکند.
اول شخص مفرد، نام نمایشی است که در فضایی متفاوت از دیگر آثار اخیر کارگردان این اثر، ساختهوپرداخته شده است. اگرچه امید نیاز، نویسنده و کارگردان نمایش، در این اجرا نیز بهمانند « آتروپین» و « سبوط» به سراغ دردهای بیپاسخمانده بشری رفته و مخاطب را در معرض طرح سؤالی بنیادین قرار داده است، اما تفاوت این تئاتر با کارهای گذشته، آنجاست که در «اول شخص مفرد» بهمانند نام نمایش، تنها یک نفر روی صحنهای کوچک که تمام زندگی اوست، ظاهر میشود. درواقع مخاطب با یک گروه بزرگ نمایشی و عوامل پرتعداد اجرایی بر روی صحنه و پشتصحنه، آن چنانکه در «سبوط» یا «کوران» مواجه بود، روبهرو نمیشود.
در اولین مواجهه با نمایش « یک اتفاق ساده در یک زندگی بینهایت معمولی »، تجربهای متفاوت برای مخاطب تئاتر رقم میخورد. چراکه با پیش روی پردههای نمایش آنچنانکه داستان جلو میرود، تعلیق به اوج خود میرسد و زمان گرهگشایی فرامیرسد، تماشاگر نیز از جایگاه خود خارجشده و در جایگاه هیئت منصفه مینشیند. درواقع تماشاگر، در هجوم نفسگیر دیالوگهای پرده اول، از واقعه برهم زننده نظم اولیه درام آگاه میشود و همچون قهرمان بیپناه تراژدی، در مسیر تغییر قرار میگیرد تا به وضعیت ثانویه دست یابد. این ترفندی است که گروه نمایشی زاوش، با چیدمان جایگاه تماشاگران در دو سوی صحنه به کار میبندد تا بیشترین اصطکاک میان حس مخاطب و رویداد تئاتر رخ دهد.
آدمهایی پشت پنجرهاند و به جایی نگاه میکنند. اصلا نگاه نمیکنند. از پشت پنجرهی بسته و پردهی کشیده کجا را میشود دید؟ آن هم پنجرهی بستهای که فقط یک لحظه یکی از پرههای پرده را دستی کنار میزند و به بیرون نگاه میکند. به بیرون نگاه میکنند یا به درون خود نگاه میکنند اینها؟ کاوه این سوی پنجرهی بسته غرق رویاست. سیاوش و لیلا پشت پنجره بسته چقدر اجازه میدهند ما آنها را بشناسیم یا آنها بیرون از خود را بشناسند تا واقعیت پیرامونی را ببینند ؟ تصویر پنجرهها و آدمهای پشت پنجره با همهی شباهتشان به پنجرهها، خبر جدایی از یکدیگر را میدهد.
نشست خبری سیوسومین جشنواره تئاتر استان اصفهان با حضور حجتالاسلام والمسلمین رمضانعلی معتمدی مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان، مجتبی شاهمرادی معاون فرهنگی شهردار و رئیس سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان و احمد نوری سرپرست حوزه هنری استان اصفهان در تالار هنر برگزار شد.
شهرستان شاهینشهر و میمه با حضور اقوام مختلف از سراسر کشور و ۹۸درصد باسوادی از یکسو و فعالیتهای شهرستانی و استانی قابلتوجه و پتانسیلهای فراوان درزمینه فرهنگو هنر از سوی دیگر، اما ساختمان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی آن فاقد مجتمع فرهنگی هنری است. به گفته رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شاهینشهر و میمه، این شهرستان از ظرفیتهای بالایی در حوزه فرهنگ و هنر برخوردار است.