شوق نوشتن که همیشه به شکل یادداشتهایی پراکنده با او بوده با حضور در یک کارگاه داستان رنگ و رو و تبلوری دیگر مییابد. این کارگاه، کارگاه داستان نویسی منیرو روانی پور بوده که یک روز به صورت تصادفی آگهیاش را میبیند… نوشتن داستان کوتاه پس از این به قدری برای هما جاسمی جدی میشود که به فاصله 6 سال از آن روزها نخستین مجموعه داستانش را با عنوان «آختامار» منتشر میکند. داستانهای این مجموعه عموما برگزیده جوایز ادبی ایران و برخی از آنها منتشر شده در بعضی مجلات هستند و در آستانه دومین چاپ هستند.
پوریا منزه، داستاننویس و شاعر جوان متولد نجفآباد، پس از چندین سال کار ادبی، روش جالبی را برای چاپ و توزیع کتابهایش در پیش گرفته است. او که بهخوبی از دشواری حضور در بازار و سیستم نشر کتاب آگاه است، تصمیم گرفته هزینه چاپ کتابهایش را پرداخت کند و شخصا مسئولیت فروش تکتک نسخههای آثارش را بر عهده بگیرد؛ روش غیرمرسومی که منزه آن را برآمده از سبک زندگی خودش میداند. مجموعه شعر «آدمبرفیهای خندان» و دو رمان «بویایی» و«ایستگاه» کتابهایی است که تاکنون از او به چاپ رسیده است.
محمدرضا آریانفر نویسنده و نمایشنامه نویس پرکار خرمشهری نزدیک به دو دهه است که در اصفهان زندگی و کار میکند. کار حرفهای او نوشتن است و در این مسیر کتابهایی را در زمینههای نمایشنامه، رمان و شعر به چاپ رسانده است. آریانفر به سیاق اهالی جنوب پرحرارت و صمیمانه و البته صریح از دنیایی که در رمان ها و نمایشنامههایش خلق میکند میگوید. به خصوص از زنانی که تعیینکننده عاطفه و عشق هستند. بودن در اصفهان و پرسه در جای جای آن آریانفر را به یک عاشق تمامعیار اصفهان بدل کرده است. عاشقی که حتی اگر از این معشوق جفایی ببیند باز هم در هوایش نفس میکشد. مشروح صحبتهای این نویسنده را در ادامه میخوانید.
چهارمین دوره جشنواره سراسری دانشجویی داستان کوتاه زایندهرود به همت معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی واحد اصفهان و با همکاری سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان در بخشهای «زایندهرود»، «آزاد»، «داستان کوتاه کوتاه» و بخش ویژه «دانشجویان ایرانی خارج از کشور» برگزار میشود. جشنواره سراسری دانشجویی داستان کوتاه زایندهرود جشنوارهای دوسالانه است که امسال به دلیل همهگیری ویروس کرونا به شکل مجازی برگزار خواهد شد و تا اول اسفندماه پذیرای داستانهای کوتاه دانشجویان است. برای اطلاع از روند برگزاری و جایگاه این رویداد ، با سیاوش گلشیری دبیر چهارمین دوره جشنواره گفتوگو کردیم.
درست است که این روزها فضای مجازی خیلیها را از کتابخواندن دور کرده و بازار محصولات پر زحمتتر مثل کتاب و فیلم را کساد، اما هنوز هم کسانی هستند که لذت ساعتها خواندن را با هیچ ارائهای در فضای اینترنت عوض نمیکنند و همچنان در دنیای کتابها سرخوشاند. در روزهایی که با نام کتاب و کتابخوانی پیوند خورده از آخرین کتاب خواندهشده سه نویسنده و اهل فرهنگ اصفهان پرسیدیم. علی خدایی که یک کتابباز حرفهای است، این روزها یک کتاب آشپزی میخواند. هلن اولیایینیا از کتابهای منتخب جایزه مهرگان میگوید که نظرش را خیلی جلب کرده است و نفیسه نفیسی از انتخاب کاری از هادی محمدی که این روزها رنگ زیبایی به کلاسهای ادبیات مجازیاش داده است.
«تا چند ماه دیگر قرن ۱۴ شمسی تمام میشود. برای رفتن به قرن جدید آمادهاید؟ چمدانتان را بستهاید؟ میخواهیم داخل چمدانمان چند کتاب داستان فارسی هم بگذاریم، داستانهایی که قصه سدهای را که گذشت، برایمان حکایت کنند، کتابهایی که دوست داریم در این شروع تازه به یاد گذشته همراهمان باشند. بیایید با هم این ده کتاب را انتخاب کنیم.» این یادداشت در بالای صفحه پویش «صد سال شمسی ده داستان فارسـی» سایت وینش سایت تخصصی معرفی و نقد کتاب آمده است، پویشی که قرار است در آن نویسندگان، منتقدان و صاحب نظران ده داستان برتر ادبیات فارسی در صدسال اخیر را انتخاب و معرفی کنند. این آرا بعد از جمعبندی در هفته کتاب در یک نظرسنجی عمومی به رأی گذاشته میشود تا ده کتاب منتخب مخاطبان ادبیات انتخاب شود. گفتوگو درباره این پویش و ایدههای طرح شده در آن بهانهای شد تا نقطهنظرات روبرت صافاریان، سردبیر سایت وینش را بشنویم.
همچنانکه بال پرندگان برهوای متراکم ضربه میزند و بدون آن هیچ پرندهای توان پرواز ندارد، واژههایی که تخیل رهایشان کرده نیز با پرواز خود بر واقعیت صحه میگذارند. (بهار و همه، ویلیام کارلوس ویلیامز، احمد اخوت) به یاد میآورم اصفهان من گذشته و حالش فقط با بعضی نامها کامل میشود. اصلا ذهنم مکانها را با جای پای آدمها معنی میکند. راسته کتابفروشها بی استاد جمشید مظاهری ناقص است. هرشب از پشت ویترین، صندلی خالی دکتر شریعت را در کتابفروشی فرهنگسرا که دارد گرد میخورد میبینم. جایی که بوی کتاب بدهد، حتما رد مردی سفیدروی سفیدمو با چهره مهربان و پایه ریش بلند و سبیل کلفت را که یادآور مردانی آمده از فیلمیآمریکایی از دهه پنجاه میلادی است میبینی. دقیق کتابها را مینگرد.
دفتر تخصصی تئاتر سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان در اولین اقدام بعد از همهگیری ویروس کرونا جشنوارهای با موضوع تکگویی نمایشی برگزار کرده است. این جشنواره که بهصورت ارسال ویدئوهای تا حداکثر 10دقیقه از تکگوییهای شرکتکنندگان اجرا میشود، قرار است راهی باشد برای ادامه فعالیتهای نمایشی در اصفهان تا چراغ تئاتر در اصفهان بهطور کامل خاموش نشود. دبیرخانه این فستیوال زمان ارسال آثار را تا 21 مهرماه اعلام کرده است. آبان و آذر سال جاری داوری نهایی و ضبط آثار برگزیده برای پخش در فضای مجازی اجرایی خواهد شد.