قانون کاهش ساعت کار بانوان میتواند همزمان با تغییر ساعت کاری ادارات دولتی اجرا شود. این تصمیم، خبری مهم برای زنان شاغل بهویژه مادران و بانوان دارای شرایط خاص است.
دو ماهه باردار بود که متوجه این موضوع شد؛ از همان روزهای اول، دلهره و اضطراب آغشته شد به ذوق و نشاط اولین تجربه مادرانگی: «ترس از بیکاری و اخراج شدن و از دست دادن شغل.» 9 ماه حاملگی برای مریم 25 ساله که مدیر داخلی یک شرکت خصوصی بود و سه سال سابقه کار در آنجا داشت، هم خوشایند بود و هم ناخوشایند! خوشحال بود که بعد از پنج سال زندگی مشترک، قرار است به زودی صاحب فرزند شود؛ اما نگران بود که مبادا این موضوع باعث از دست دادن شغلش شود: «در این سه سالی که در شرکت کار کردم، دو نفر از همکارانم پس از مرخصی زایمان، دیگر نتوانستند به شرکت برگردند و افراد دیگری جایگزین آنها شدند؛ به همین خاطر، من هم دغدغه این را داشتم که مبادا پس از مرخصی زایمان، بیکار شوم و با این شرایط اقتصادی همه هزینههای زندگی به دوش همسرم بیفتد.»
روز جهانی زنان شاغل! روزی که تبریک خاصی برایش در نظر نمیگیرند اما فرصت مناسبی است برای تازیدن به مسئله اشتغال زنان به ویژه از دیدگاه سنتی ومردسالارانه. خوشبختانه یا متأسفانه تکلیف زنان در این دیدگاه معلوم یا نیمه معلوم است. مشکل اصلی در بینش نیمهسنتی و روبهمدرن مردان امروزی است. مردانی که در ذهن خود زن را کدبانوی تمام عیار خانه میدانند اما دلشان برای داشتن اسپانسرهای مالی هم غنج میرود. دوگانگی عجیب، دوستداشتنی و تفکیکنشدنی را تجربه میکنند.