صنعت سینما و تلویزیون ایران، بهعنوان یکی از ابزارهای قدرتمند فرهنگی، میتواند با بهرهگیری از ظرفیتهای بومی و محلی استانهای مختلف، نهتنها به غنای محتوایی آثار خود بیفزاید؛ بلکه به توسعه اقتصادی و فرهنگی مناطق مختلف کشور کمک کند.
چهارشنبهشب بود که آخرین قسمت فصل هفتم سریال «پایتخت» همراه با حضور مردم و عوامل این سریال در برج میلاد پایتخت اکران شد؛ برنامهای که مطابق انتظار با استقبال زیادی مواجه شد و بهعنوان یکی از نخستین اکرانهای مردمی، تجربه خوبی را برای مدیران اجتماعی و هنری به ارمغان آورد.
نقی باباست؛ یک بابای خیلی معمولی مثل خیلی از باباهای دیگر دنیا. نقی آدم سادهای است؛ یعنی از آنهایی است که میگویند: زبان سرخشان امکان دارد هر لحظه سر سبزشان را بر باد بدهد، مثل خیلی از باباهای دیگر دنیا که مرکز جهانشان بچههایشان هستند.
از زمانی که دانشجو بودم، یعنی از سال 89 تا الان که خیلی وقت است از فضای دانشجویی فاصله گرفتهام، همیشه یکی از سریالهای قابلتأمل تلویزیون، سریال پایتخت بوده است، سریالی که محوریت آن خانواده است و بهتر بگویم خانواده نقی معمولی.
هفتمین فصل «پایتخت» به عنوان سریال نوروزی شبکه یک با حدود ۶۰ درصد مخاطب، لقب پربینندهترین سریال نوروز را به دست آورد
حدود یک ماه پیش بود که برخی منابع غیررسمی از آغاز مذاکرات مدیران شبکه اول با تهیهکننده «پایتخت» برای تولید سری جدید این سریال سخن گفتند. خبری که خیلی زود توسط برخی منابع رسمی هم تائید شد. نکته عجیب این خبر آن بود که اولا زمان بسیار کمی تا نوروز باقی مانده که عملا اجازه نگارش فیلمنامه و تصویربرداری را به گروه نمیداد. در وهله دوم، هنوز تکلیف قسمتهای پایانی فصل قبلی مشخص نبوده و اینکه سازمان در چنین شرایطی از گروه درخواست تولید سری جدید این سریال را داشته، از نکات عجیبی بود که واکنش گستردهای را به همراه داشت.