صبح و ظهر و شب و نیمهشب از آژانسهای هواپیمایی پیامکهایی میآید که مخاطب را به سفر کیش و مشهد و تورهای داخلی فرامیخواند. انگارنهانگار که ایران قرمزپوش شده است! اخبار میگوید سفر به هر شهری در این شرایط مساوی با ابتلا به کرونا، آن هم از نوع انگلیسی است؛ اما به نظر میرسد گوش کسی بدهکار نیست. با یکایک شمارههایی که در پیامکها ارسال شده، تماس میگیرم و درباره شرایط سفر در پیک چهارم کرونا پرسوجو میکنم؛ درحالی که می دانم ستاد کرونا به صورت مستقیم و تلویحی هـــرگــونــه سفر را منع کرده است، اما در کمال تعجب، اپراتورها میگویند: «پروازها انجام میشود و هیچ مشکلی وجود ندارد!» وقتی درباره رعایت پروتکلها و منع سفر میپرسم، پاسخ میگیرم که «تورهای داخلی برقرار است و رعایت پروتکلها برعهده مسافران!» با مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان اصفهان تماس میگیرم.
چند سالی است که تور چابهار با برقراری امنیت کامل در استان سیستان و بلوچستان خواهان زیادی پیدا کرده است و هر سال در نیمه دوم سال با رشد آمار مسافران و کیفیت سفر به شهرت بیشتری دست پیدا میکند. در این میان روستای «درک» از مهمترین جاذبههای دوستداشتنی و آرامشبخش آن محسوب میشود که با توجه به دوری مسیر و جاده به نسبت نامناسب آن خیلی سخت اجرا میشود؛ با اینحال با توجه به درخواست زیاد مسافران در بیشتر پکیجهای ارائهشده گنجانده میشود. وصف آن را تلاقی کویر و دریا نامیدهاند. در اصل واژه کویر برای آن به طور کامل اشتباه است و تپههای رمل یکی از اشکال بیابانی است و قیاس کویر که پدیدهای ژئومورفولوژیک است با بیابان که پدیدهای اقلیمی است، از پایه و اساس اشتباه است.
او بر فراز بلندترین نقطه باغ که میایستاد، در یک نمای تام و تمام، کوه و جنگل و دریا و شهر سلطنتی و باغ پارسی را نظاره میکرد و حالا بعد از 420 سال، در یک پاییز عجیب به دیدار پنجمین باغ پارسی میراث جهانی بشر میروم تا نماها و روایتهایی از این باغ را ببینم و بشنوم؛ بلکه بتوانم بخشی از شکوه گذشته و اعجاز و ایجاز معمارانهاش را درک کنم. از شهری که شاهعباس کبیر و معماران خوشذوق دوران، نقشجهان و جواهرات دولتخانه صفوی را برایش به یادگار گذاشتند، به شهری میروم که شاهعباس در موطن مادریاش از نو ساخت تا به تعبیر برخی از جهانگردان و تاریخ نویسان، «اصفهان» شمال باشد؛ شهری بندری با باغ و بناهای زیبا و صدالبته باغ پرشکوه عباسآباد که نامش در کنار هشت باغ دیگر در پرونده باغهای پارسی به ثبت جهانی رسیده است، باغی که به روایت مصطفی شریفی، کارشناس مجموعه، میراثش در پایان دوران حکومت صفویان به اصفهان منتقل شد، متروک ماند و به زیر تلی از خاک رفت تا اینکه ربع قرن پیش، به مدد باستانشناسی کمکم هویدا و به میراث جهانی بشر بدل شد.