آش شنگ، یک غذای سنتی مربوط به استان لرستان و چهارمحال و بختیاری است که از سبزی کوهی شنگ استفاده شده است.
سفری دو روزه به رشت با هدف شرکت در دومین همایش سالانه این شهر خلاق در خوراک، همایشی که با حضور مدیران شهری اصفهان، رؤسای شوراها، شهرداران و اعضای شورا و رؤسای کمیسیونهای فرهنگی خلاقشهرهای ایران، سنندج، کرمانشاه، بندرعباس، رشت و اصفهان، برگزار شد.
هیچ کلمپلوی شیرازی یا شله بریان زیره اصفهانی از دویست سال پیش باقی نمانده، اما چه شد که این غذاهای سنتی حفظ و از نسلی به نسل دیگر منتقل شدند؟ ! پاسخ در «طبخ» است. غذاهای سنتیمان در خانهها پخته شدند و برایمان باقی ماندند. اصفهان، ظهر و عصر جمعه، میزبان رویدادی فرهنگی در حوزه گردشگری غذا به ابتکار خانه تاریخی پرهامی شیراز و خانه تاریخی شیران اصفهان بود. طی این رویداد مخاطبان به شنیدن روایتهایی از اصفهان و چشیدن غذاهای سنتی دو شهر تاریخی مهم ایران، دعوت بودند و این یکی از رویدادهای فرهنگی جذابی بود که امیدواریم بیشتر در اصفهان نمونهاش را ببینیم.
گردشگری خوراک، یکی از شاخههای گردشگری است که کمیت و کیفیت طرفدارانش رو به افزایش است. سفر و سیاحت نیازمند بسترسازی مناسبی است تا هر گردشگری بتواند تجارب مختلفی را کسب کند؛ خوراک و نوشیدنی فارغ از رفع نیاز طبیعی هر فرد میتواند عامل جذب و دلیل سفر باشد؛ لذا توسعه گردشگری خوراک در گرو تعامل ذینفعان آن و برنامهریزی هدفمند است. هریک از عوامل تأثیرگذار در این زنجیره تأمین و ارزش میتوانند با ارائه داشتهها، خدمات مطلوبی ارائه کنند.
مقوله خوراک و فرهنگ غذایی هر جامعه برآمده از فضای تاریخیجغرافیایی آن جامعه است و عوامل متعددی در شکلگیری آن دخالت دارند. اغلب جوامع، عادات غذایی را به عنوان کلیتی پیچیده از فعالیتهای آشپزی، تمایلها و تنفرها، آگاهی جمعی، اعتقادات، تابوها، موهومات وابسته با تولید، تهیه، مصرف غذا و در یک مفهوم فرهنگی بزرگ مینگرند و غذا را در مواجهه و ارتباط با بسیاری از مفاهیم فرهنگی دیگر ارزیابی میکنند.