بایگانی برچسب فیلم فجر
بدون شگفتی با افق‌های تازه در فرم و ژانر
جشنواره سی‌ونهم فیلم فجر در مواجهه بیم و امیدهای برگزاری و تعلیق، رونمایی شد و با حجم قابل توجهی از مخالفت‌ها به مرحله برگزاری رسید و با حاشیه‌های فراوان به کار خود پایان داد. اغراق نیست اگر ادعا کنیم اتفاق‌هایی که در این دوره از جشنواره رقم خورد تاکنون در هیچ دوره‌ای مشاهده نشده بود. اتفاق‌هایی که اگر مدیران جشنواره، نسبت به وقوع آن‌ها ایمان داشتند، شاید عطای برگزاری بزرگ‌ترین رخداد سینمایی ایران را به لقایش می‌بخشیدند.جشنواره فجر امسال با محدودیت‌هایی که در بخش سودای سیمرغ داشت، تقریبا به روال سال گذشته برگزار شد.
یک عاشقانه آرام
کارگردان فیلم کاوه صباغ زاده بعد از فیلم «ایتالیا ایتالیا» این بارهم با کمدی رمانتیکی دیگر پا به عرصه هنر می‌گذارد که روایت‌های شیرینی را از عاشقانه‌ای آرام در قالب فانتزی ارائه کند. او که پیش‌تر عنوان کرده بوده علاقه‌ای به فیلم‌های چرک ندارد در این اثر سعی بر این داشته تا مخاطبین از دریچه فیلمش به رؤیاهای خود نظاره کنند.
استفاده مفرط از زبان نماد
سی‌ونهمین دوره جشنواره فیلم فجر از چهارشنبه در اصفهان کلید خورد تا طی هشت روز، تمامی فیلم‌های این دوره در سه سینمای ساحل، سیتی‌سنتر و فلسطین به روی پرده برود. اطلاعاتی که «سمفا» از میزان مشارکت مردمی در شهر ما گزارش داده، حاکی از استقبال پرشور مخاطبان سینمادوست است. استقبالی که طی دوره‌های قبل، عموما در نیمه دوم جشنواره صورت می‌پذیرفت، اما این‌بار به دلیل پخش تنها یک‌باره فیلم‌ها و عدم تخصیص سانس‌های فوق‌العاده، مخاطبان را واداشته تا از نخستین روز به تماشای فیلم‌ها نشسته و میزان مشارکت را بالا ببرند.
روشن؛ سیمای مردی همیشه بازنده
روشن داستان انفعال و اختگی است. داستان مردی که می‌خواهد بازیگر شود اما قواعد بازی زندگی خودش را گم‌کرده است. روشن (با بازی رضا عطاران) زندگی‌اش را باخته است. مریم (با بازی سارا بهرامی) همسرش او را ترک کرده و به دنبال گرفتن حضانت دخترشان است. صاحب‌خانه اجاره‌های عقب‌افتاده‌اش را می‌خواهد و به دنبال فرصتی برای بیرون ریختن اسباب و اثاثیه او است و خانه‌ای که تمام داروندارش را در آن سرمایه‌گذاری کرده هنوز تمام نشده است. روشن مدام دست‌وپا می‌زند. دست‌وپا زدنی که باعث می‌شود بیشتر در این منجلاب فرورود.
«شیشلیک» ادامه جریان فیلم فارسی است
فیلم‌های این سال‌های سینمای ایران فراتر از بحث‌های سینمایی می‌تواند آینه تمام نمایی از سینمای روبه‌زوال ایران در تمام بخش‌ها باشد. سینمای ورشکسته‌ای که در سال رکود جهانی، تعطیلی و ورشکستگی صنعت سینمای بسیار از کشورها همچنان فیلم‌های میلیاردی پرشمار می‌سازد. فیلم‌هایی که حتی فرصت اکران را هم به دست نمی‌آوردند و فروششان اندازه دستمزد بازیگران هم نمی‌شوند. بااین‌حال سال‌ها است که مسئله اکران نیست مسئله مسابقه هزینه کردن پول‌هایی است که از خارج از جریان سینما به فیلم‌ها تزریق می‌شود و به دنبال اهداف خاصی می‌گردد. پول‌های کثیفی که قرار است با وارونه نشان دادن حقیقت به تثبیت وضع موجود کمک کنند.
فیلم‌هایی که از آن من نیست
در سیاره مریخ تنها دغدغه نوجوانان درس‌خواندن و قبول‌شدن در کنکور و پیدا‌کردن یک شغل نان‌و‌آب‌دار است و به هیچ‌چیز دیگری فکر نمی‌کنند. اما در سیاره زمین اوضاع کمی متفاوت است؛ نوجوانان زمینی می‌خواهند کاری بیشتر از درس‌خواندن انجام دهند آن‌ها می‌خواهند مفید باشند و بسیار مشتاق دیده‌شدن و پرورش استعدادهایشان هستند.
فیلم‌هایی با جهان شخصی
سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران که در آبان‌ماه آغاز شده بود، بعد از چندماه قرار است با اکران آنلاین فیلم‌ها به کار خودش پایان دهد. جشنواره‌ای که امسال به دلیل همه‌گیری کرونا به دو بخش تبدیل شد. بخش اول مربوط به کارگاه‌هـــا و نشست‌های تخصصی بود که در همان مقطع در فضای مجازی برپا شد و بخش نمایش فیلم‌ها که حالا با رضایت درصد قابل توجهی از فیلم‌سازان برای اکران آنلاین، قرار است از ۱ تا ۵ بهمن ماه از طریق سامانه‌های اینترنتی هاشور (خانه جشنواره)، وُدیو و تیوال برگزار شود.
تغییر بزرگ در آستانه 40سالگی
جشنواره فیلم فجر امسال، در تمام اشکال خود با شاخصه‌های 38 دوره قبلی خود تفاوت‌هایی دارد. دوره‌ای که حالا قرار است در انبوه بیم و امیدهایی که نسبت به موج جدید کرونا وجود دارد، کار اجرایی را در همان زمان همیشگی 12 تا 22 بهمن برگزار کند. امروز که کمتر از دو هفته تا برگزاری این رویداد فاصله داریم، هنوز ابعاد بسیاری از موارد اجرایی برای مخاطبان و حتی برگزارکنندگان آن مشخص نیست.
آرشیو کامل روزنامه
دوره آموزشی مسیر طلایی
