افزایش پدیده شهرنشینی و شکلگیری چالشهای تازه برای اداره شهرهای بزرگ جهان، ضرورت استفاده از راهکارهای نوین و فناوریهای تازه برای اداره شهر، ضرورت حرکت به سمت هوشمندی در شهرها، بسترسازی برای دستیابی به شهر هوشمند، روند فعالیت مرکز تحقیقات شهر هوشمند ایران و… ازجمله موضوعهایی بود که چندی قبل در وبینار علمیتخصصی «نقشه راه شهر هوشمند» به میزبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دولتآباد اصفهان بررسی شد. در این وبینار «امین قریبی» معاون و عضو هیئتعلمی مؤسس مرکز تحقیقات شهر هوشمند ایران، «امین فرجی» هیئتعلمی دانشگاه تهران و رئیس مرکز تحقیقات شهر هوشمند ایران و «علی صالحی» سخنگو و عضو هیئترئیسه شورای اسلامی شهر اصفهان به ایراد سخن پرداختند.
کلانشهرها روزبهروز بزرگتر و فربهتر و بهمراتب زندگی در آنها سختتر میشود. روستاییان و ساکنان شهرهای کوچک با رؤیای یافتن زندگی بهتر و ایدئالتر شهر و روستای خود را ترک میکنند و راهی کلانشهرها میشوند؛ جایی که البته برای زندگی خیلی از مهاجرها ساخته نشده است و به ناچار آنها را روانه حاشیهها میکند؛ حاشیهای ناامن، اما ارزان که حداقل امکانات را هم برای ساکنانش فراهم نکرده است. نتایج پژوهشی تحت عنوان «تحلیل علل اقتصادیاجتماعی حاشیهنشینی در شهر اصفهان»، نوشته علی زنگیآبادی و اصغر ضرابی که به مطالعه و بررسی علل شکلگیری پدیده حاشیهنشینی در شهر اصفهان از دهه 1340 تاکنون (زمان آغاز شهرنشینی شتابان و ناهمگون در ایران) پرداخته، نشان میدهد: «5/44درصد از پاسخگویان مناطق حاشیهنشین، مهاجر غیربومی بوده و 57.8درصد آنان قبلا در محله دیگری از شهر اصفهان زندگی میکردهاند که اکثر اینان را میتوان در زمره راندهشدگان از متن به حاشیه نامید.
برای بررسی مسئله آپارتمانسازی، ابتدا باید مؤلفه مهمی به نام «افزایش جمعیت» در شهرها را بررسی کنیم که نهفقط مربوط به اصفهان یا ایران بلکه رویهای انکارناپذیر در جهان است. به روایت آمارهای جهانی، تا قبل از سال 2000 میلادی، نیمی از افراد جهان (یعنی 50درصد) شهرنشین بودهاند. درحالیکه امروز این آمار بسیار فراتر رفته و مهاجرت به شهرها عملا در دنیا منجر به رشد جمعیت شده است. در این میان کلانشهرها بهره بیشتری از جمعیت برده و تحت تأثیر پدیده شـهـرگـــرایــی و مــهـاجـــرت شـــهــــری قرارگرفتهاند. به این دلیل که شهرهای کوچک و متوسط، جذبکننده اقشار خاصی از مهاجران بودهاند و شهرهای بزرگ اقشار مختلفی را پوشش داده و با اقـبـال عـمـومــی روبـهرو بـودهانـد. همچنین مهاجرت به کلانشهرها بهصورت پلکانی نبوده است. یعنی چنین نبوده که مهاجران از روستا به شهر کوچک، شهر متوسط و بعد کلانشهر مهاجرت کنند، بلکه آنها مستقیما از روستا به شهرهای بزرگ هجرت کردهاند.