نام مهدی بازرگان در تاريخ ايران عمدتاً با دوران نخستوزیری او شناخته میشود، كسی كه پيش از پيروزی انقلاب از سوی امام موظف به تشكيل دولت موقت بهموازات دولت بختيار شد و تا سيزده آبان 1358 به نخستوزیریاش ادامه داد. سابقه سياسی او به زمان ملی شدن صنعت نفت بازمیگردد و معاون وزير فرهنگ دولت مصدق و رئيس هيئت خلعید شركت نفت انگليس بود. پس از كودتای 28 مرداد وی به همراه آیتالله سيد رضا زنجانی، آیتالله طالقانی و داريوش فروهر نهضت مقاومت ملی را تأسیس كرد كه پس از انحلال آن در جبهه ملی دوم و سوم نيز مشاركت داشت تا در سال 1340 نهضت آزادی را پایهگذاری كرد.