استفاده از محیطهای طبیعی، فضای سبز و پارکها همواره جذاب و دلخواه بوده است. فراهمکردن زندگی آرام، زیبا و سالم برای رفاه شهروندان نیازمند تفکر و اندیشه خلاق آدمی است. خلق زیبایی، اندیشه زیبا میطلبد و اندیشه زیبا در فضایی زیبا خلق میشود. گلهای زینتی در گلدانهای زیبا، صدای گوشنواز آب، سرسبزی درختان و چمنها، نیمکتهای راحت، تندیسهای مناسب و… آرامش را در فضای پارک به ارمغان میآورند و ناهنجاریهای شهری جای خود را به آسایش خیال میدهند. برای رسیدن پارکهای شهری به فضاهای مطلوب و به دور از هرگونه تنش و عناصر ناهنجار، رعایت اصول و استانداردهایی ضروری به نظر میرسد.
در سالی که گذشت، شیوع کرونا ترددهای مربوط به مدارس را تا اندازه زیادی کاهش داد. انتظار میرفت پاییز و زمستان سال 1399 هوای پاکیزهتری به شهروندان هدیه کند، اما گویا بازهم بخت با هوای تمیز و شهروندان یار نبود و آلایندههای هوا، در بیشتر روزها شرایط نگرانکنندهای را رقم میزدند. روزهایی که بتوان هوای شهر اصفهان را در آن سالم نامید، طی پاییز و زمستان گذشته، معدود و شاید به اندازه انگشتان دست بودند. اگرچه امید میرفت که در بهار و تابستان با وزش باد و بارندگی، این شرایط تعدیل شود، اما به گواه اخبار و اطلاعات در این دو فصل نیز روزهای آلوده بسیاری را پشت سر گذاشتیم؛ بهطوریکه مطابق آمار 56 درصد از روزهای تیرماه هوای اصفهان ناسالم بوده است.
ماهیت حیات و توسعه شهری امری یکپارچه و تلفیقی از همه عوامل بخشی در دستگاههای اجرایی مختلف است. ماهیت مدیریت بر پدیده شهری که امری تلفیقی و بینبخشی است، نمیتواند متفرق وجدا جدا و بخشی باشد، بلکه باید کاملا پکپارچه عمل کند. در همه کشورهای توسعهیافته و حتی در کشورهای شبهقارههند این امور نه در حد حاکمیتی که در حد حوزه تصدی در اختیار مدیریت شهری است و بهطور یکپارچه سیاستگذاری و مدیریت میشود.