یکی از مصادیق بارز خدمترسانی و زیباسازی در فضای شهر، تعبیه و جانمایی «مبلمان شهری» است که از اجزای ضروری و جداییناپذیر شهر به شمار میرود. شاید بتوان سابقه شکلگیری مبلمان شهری را به قدمت پدیده شهرنشینی در جهان نسبت داد و گفت مبلمان شهری بهعنوان یکی از عناصر شهری همپا و همقدم با تغییرات گسترده در نوع و شیوه اجرا گسترشیافته و تغییر کرده است. چنانکه امروز این موضوع بهعنوان یکی از مسائل مهم در زمینه مناسبسازی محیط شهری برای حضور شهروندان در فضاهای شهری به شمار رفته و از چالشهای مهم در کلانشهرهای امروز محسوب میشود. آنچه در ادامه میآید مروری بر نظرات چند شهروند اصفهانی و یک مقاله علمی درباره این موضوع است.
منطقه یک در بخش مرکزی کلانشهر اصفهان با مساحت 810 هکتار از شمال به میدان جمهوری اسلامی در مسیر خیابان فروغی تا فلکه شهدا، از جنوب به میدان انقلاب در مسیر زایندهرود تا پل وحید، از شرق به فلکه شهدا در مسیر خیابان چهارباغ تا میدان انقلاب و از غرب به پل وحید در مسیر اتوبان شهید خرازی – سهراه اشرفی اصفهانی- خیابان خرم تا میدان جمهوری اسلامی محدود میشود.
منطقه11 با مساحت 1140 هکتار، از شمال به محور خیابان بابوکان از تقاطع خیابان امام جواد (ع) تا تقاطع خیابان امام خمینی، از جنوب به خیابان شهید اشرفی اصفهانی (کهندژ)، از شرق به محور خیابان امام خمینی از تقاطع بابوکان تا تقاطع کوچه مشکین و از غرب به امتداد مرز غربی شهر اصفهان با شهرستان خمینیشهر محدود میشود. شهرداری رهنان در سال 1340 تأسیس و در سال 1382 به شهر اصفهان الحاق و بهعنوان منطقه11 شهرداری اصفهان نام گرفت.