نردبام معطل ما سهتا وسط سالن ایستاده بود؛ من بودم و معاون مدرسه و بهقول بچهها، خانم جنگعلی، کمکی نظافت!
محمدرضا دوستمحمدی در جدیدترین آثار خود، دنیای کودکان فاطمی را برایمان به تصویر کشیده است، دنیایی که همه ما از کودکی به یاد داریم، دنیایی که در آن کودکان، سربند «یا زهرا (س)» به پیشانی دارند، با عشق پرچم به دست میگیرند …
یکی از دردهای مشترک ما زنان که از همان کودکی آن را با خود تا بزرگسالی آوردهایم، هیئت است. یا بهتر است بگویم کیفیت حضور در هیئت.
هر سال زائران پیادهٔ آقا، هرکدام یک نشان از کشور و ملیت خودشان همراه داشتند؛ یکی پرچم کشورش را دور شانههایش انداخته بود؛ یکی پرچم کشورش را به کالسکه فرزندش متصل کرده بود؛ یکی پیکسلی شبیه پرچم کشورش را به کولهاش نصب کرده بود و… هر یک به نحوی میخواستند بگویند ملیت و اصلیت ما از کجاست.
هیئتها ازجمله محافلی هستند که افزون بر برکات معنوی فراوان برای آحاد مردم، تأثیرات اجتماعی گستردهای هم در سطح جامعه دارند. درحالیکه اساس تشکیل هیئتهای مذهبی اقامه عزا برای اهل بیت وحی علیهمالسلام، بهویژه سید و سالار شهیدان، امام حسین علیهالسلام است …
آذینبندی در مناسبتها و مراسم مختلف جلوه ویژهای دارد که بدون تردید در افزایش شادی و نشاط در شهر و میان مردم و نیز عمقبخشیدن به درک این مناسبتها مؤثر است.