«… خیلی چیز غریبی است و ما تابهحال این اسباب را ندیده بودیم». این حیرت ناصرالدینشاه است از جدیدترین فناوری ارتباطی آن روزگار یعنی تلگراف. فناوری شگفتانگیزی که سلطان صاحبقران هرگز فکرش را هم نمیکرد که چند دهه بعد سیل انقلاب مشروطه از طریق سیمهای همین فناوری به سراسر ایران منتقل خواهد شد و طومار خاندانش را در هم میپیچد. تلگرافخانههای شهرهای ایران از آنجا که بیشتر زیر نظر دولت فخیمه بریتانیا بود پناهگاهی برای مردم معترض بود و تلگراف بدین ترتیب خیلی فراتر از یک فناوری ارتباطی معمولی در زندگی ایرانیان نقش مهمی باز کرد.
جهانیشدن یکی از مفاهیم چالشبرانگیز عصر ماست که عرصههای مختلف سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را تحتتأثیر خود قرار داده است. در این عصر فناوریهای اطلاعاتی نوین و فراملی مانند اینترنت، رادیو، تلویزیون و ماهواره، جهان را به دهکدهای مبدل کرده است که اطلاعات و اخبار بهسرعت در آن پراکنده میشود. از این رو، فضای مجازی قلمروی برای تبادل اطلاعات و شکلگیری تعاملات مختلف میان افراد و گروههای اجتماعی شده است که دولتها نمیتوانند کنترل مؤثری بر آن داشته باشند.
فاتحه میراثــــــی مولد، کهنســــال و تمدنساز را بخوانید؛ به وقت اضافه رسیدهایم و اگر زودتر دست به کار حل مشکل نشویم، کارش و کارمان تمام است! هم «زایندهرود» به عنوان میراث طبیعی ملی ایران و هم بناهای تاریخی مهمی که بر این کالبد ساختهشدهاند و هر کدام از منظر کاربری و معماری منحصر به فرد هستند، همه در معرض نابودی کامل قرار گرفتهاند.
مدیرعامل سازمان سرمایهگذاری و مشارکتهای شهرداری اصفهان، معتقد است ضرورت استفاده از مزایای سرمایهگذاری بخش خصوصی در زیرساختها برای مدیران شهری آشکار شده و شاید این تنها روش برای به سرانجام رساندن پروژههای شهری باشد. شهرام رئیسی، دکترای علوم اقتصادی در گرایش شهری و منطقهای و بخش عمومی را از دانشگاه اصفهان اخذ کرده و در سوابق شغلی خود مسئولیتهایی چون معاونت اقتصادی اداره کل امور اقتصادی و دارایی استان، معاونت مطالعات سازمانی اداره امور شعب بانک ملی و نماینده کمیسیون هماهنگی بانکها در مرکز خدمات سرمایهگذاری و ستاد تنظیم بازار استان را به ثبت رسانده است.
غمگینترین آخر هفته اصفهان را گذراندیم؛ چهارشنبه صبح، زیباترین طلوع را بر فراز زایندهرود دیدیم و دو روز بعد، یعنی جمعه صبح، دیگر نه خبری از زایندهرود بود و نه خبری از آن چند صد نفری که به خواجوی با زایندهرودِ زنده پناه میآوردند. زایـنـدهرود، تختجمشید است، دیوار گرگان و معبد آناهیتاست. ماجراهایشان را شنیدهاید؟ کاش با زایندهرود مثل دانوب رفتار میکردند. کاش احترام «میراث ملی ایران» را نگه میداشتند. آیا به عمرمان قد میدهد که حل مشکل زندگی زایندهرود را ببینیم؟! در مطلب پیش رو از سه زاویه «گردشگرانه» به یک «میراث طبیعی» مهم ملی میپردازیم.
شهروند منطقه 7، 19 سال است که در گرما و سرما در برنامههای مختلف شهری شرکت میکند و از این کار لذت میبرد. پروین سجاد، پای ثابت افتتاحیهها و برنامههای عمرانی شهرداری است. همگامی او با مدیران شهری باعث شده است اغلب شهروندان او را بشناسند. سجاد بهعنوان یک شهروند فعال و پویا توانسته است برخی از مشکلات مردم را در محلههای مختلف بررسی و پیگیری کند و به نتیجه برساند. بیشتر شهرداران در دورههای مختلف او را میشناسند و به مطالباتش که برای حل مشکلات مردم است، پاسخ میدهند. گفتوگوی اصفهان زیبا را با او بخوانید.
چهارمین جشنواره شهرپژوهی و نخستین جشنواره فنپژوهی شهرداری اصفهان با هدف جذب ایدهها و طرحهای خلاقانه پژوهشگران و فعالان حوزههای مدیریت شهری در اواخر سال گذشته و ماههای ابتدایی سال جاری برگزار شد. پژوهشگران مختلفی از سرتاسر کشور آثار خود را در قالب پایاننامه، کتاب، مقاله و طرحهای پژوهشی به این جشنواره ارسال کردند. آنچه در این گزارش میخوانید مروری بر دو طرح ارائهشده در این جشنواره در گفتوگو با پژوهشگران است. نخستین طرح توسط «محمد زاهدی» استاد دانشگاه و چهره صاحبنام گردشگری با هدف تدوین سند چشمانداز گردشگری اصفهان ارائهشده و طرح دوم نیز که به شناسایی چند مکان ایمن و زیستپذیر برای اسکان موقت مردم در صورت وقوع بحران و خطر در اصفهان پرداخته از سوی «امیر گندمکار» عضو هیئتعلمی دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد اصفهان ارائهشده است.
سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری و انجمن صنفی کارفرمایان شرکتهای مسافرت هوایی، جهانگردی و زیارتی اصفهان همزمان با هفته فرهنگی اصفــهــان، تفــاهــمنامــه همکاری امضا کـردنــد. این تفاهــمنامــه سهساله در جهت همکاریهای مشترک و استفاده از پتانسیلهای طرفین برای پیشبرد اهداف توسعهای در تمام زمینههای گردشگری، شــهــری، مــلــی و بـــیــنالمللی به امضا رسید.
«شهر گنبدهای فیروزهای» از قدیم لقب معروفی برای اصفهان بوده است؛ اما در سالهای اخیر لقب جدیدی به نام «شهر گنبدهای دربند!» اضافهشده است. چرا؟ چون گنبدها از مدرسه چهارباغ تا مسجد شیخلطفالله و مسجدجامع عباسی و… همه در حصار داربستها و «در دست مرمت» قرارگرفتهاند و سالها به همین منوال گذشته. صبح دیروز اما خبری درباره رهایی قریبالوقوع گنبد مسجدجامع عباسی (مسجد امام) از دست داربستهایی به قدمت یک دهه منتشر شد و در لایو اینستاگرامی اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان، مخاطبان توانستند با استاد کاشیکار و ناظر مرمت این گنبد بهطور زنده و مجازی گفتوگویی انجام دهند.
وقتی صحبت از میراث میشود، شاید خیلیها فکر نکنند که یک «سردر» چقدر میتواند نقش مهم و کلیدیای در تاریخ داشته باشد و ذهنها مخصوصاً در اصفهان معطوف به مساجد و خانههای تاریخی و کاخها و تالارها میشود، اما یک «سردر» گاهی میتواند بیشتر از یک بنا یا حتی یک محله و شهر، اهمیت پیدا کند. در متن پیش رو چند نکته مهم تاریخی را درباره «سردر قیصریه» اصفهان با شما در میان میگذاریم.
هوای معتدل «گورت» باعث شده مأمن کبوتران شود؛ کبوترانی که با طلوع خورشید از «کبوترخانه»های شرقیترین منطقه شهر، پرواز را آغاز میکنند و پیش از غروب به برج مسکونیشان بازمیگردند و این زندگی روزمره ساده، هم به سود خودشان است هم نفعی به کشاورزان و مالکان برجها میرساند. ما مهمان یک تور نیمروزه به میزبانی دو خانواده اهل معماری و مرمت شدهایم تا به دیدار جایی برویم که قرار بوده «محور گردشگری کبوترخانههای اصفهان» شود؛ اما کبوترخانههایش هنوز چشم انتظار مرمتاند. گورت ظرفیتهای بسیاری برای تبدیلشدن به یک مقصد جذاب گردشگری دارد؛ اگر آن را دریابیم و برای احیا و تقویت زیرساختها و معرفیاش برنامهریزی هوشمندانهای انجام دهیم.
فرانسویهای مقیم اصفهان، تاورنیه، جهانگرد و سفرنامهنویس معروف فرانسوی را سر کار گذاشتند؛ آن هم در مجلس شامی که به افتخارش در جلفای نوی اصفهان تدارک دیده بودند! روایت فانتزی آنها از شام خوشمزهای که بابطبع تاورنیه قرار گرفته بود، در سفرنامه این جهانگرد و بعدا در سفرنامه جهانگرد ایتالیایی که نیمقرن بعد مسافر اصفهان شده بود، ذکر و شوخطبعی فرانسویاصفهانی نقل مجالس شد. در نخستین روزهای سال نوی میلادی، روایتهایی از حالوهوای منطقه جلفای نوی اصفهان در سیصد سال پیش را برایتان انتخاب کردهام.