اندیشه احیای خیابان پیاده در دوره صفوی، در خیابان چهارباغ اصفهان با الهام از مسیر پیاده باغ ایرانی متبلور شد. شهر دوره مدرن در ایران شاهد خیابانهای ممتد و مستقیمی شد که درختکاری شده و در حاشیه آنها، محلی برای پرسهزدن ایجاد شده بود.
وقتی توسعه و اتومبیل پایش به شهرها باز شد، شهرها از شکل قدیمی خودشان خارج شدند و در کنار محلی برای عبورومرور اتومبیل، محل رفتوآمد عابران پیاده شکل گرفت و پیادهرو هویت پیدا کرد. تاریخچه ایجاد پیادهروها به مفهوم امروزی آن به حدود 70 سال قبل بازمیگردد.