فعالیت بدنی بر ساختار اسکلتی در دوران قبل و بعد از بلوغ مؤثر است، اما در بزرگسالی این اثرات کمتر هستند، به طوریکه با تمرینات ورزشی سبک حدود 1-2درصد به توده استخوان اضافه میشود. تئوری که نقش استخوانسازی ورزش را توجیه میکند بدین ترتیب است که با انجام فعالیت ورزشی شکستگی خیلی ریزی در استخوان رخ میدهد که موجب تحریک سلولهای استئوکلاست شده و با فعالیت این سلولها و در پی آن سلولهای استخوانساز استئوبلاست توده متراکمتری از استخوان ایجاد میشود، به طوریکه در برابر فشار پایدارتر باشد.