با به وجود آمدن پدیده کرونا، چند نکته مهم در جوامع انسانی برجسته شد که در این یادداشت، کوتاه به آن میپردازم: نخست اینکه، پدیده کرونا و الزامات بهداشتی آن موجب شد ارتباطات اجتماعی ما نیز مانند همه جای جهان بهشدت کاهش پیدا کند؛ زیرا بحث اصلی در همهگیری بیماریهای مسری، سرایت و واگیری آن به واسطه ارتباطات جمعی است. به همین خاطر، نخستین فرمانی که از سوی نهادهای بهداشتی در این زمینه صادر میشود و بهطور غریزی نیز از جانب بسیاری از انسانها رعایت میشود، کاهش ارتباطات چهره به چهره و رعایت جدی توصیه حوزههای بهداشت به رعایت فاصلهگذاری اجتماعی و قرنطینه مبتلایان به بیماری کروناست.