فرهنگ حافظه یک ملت است و همه هستی ما به ویژه رفتار ما را تحت تأثیر قرار میدهد. فرهنگ شامل سنتهایی است که در جامعه حضور دارد و نگرش ما را به خود و اطرافمان شکل میدهد. آنچنانکه هرسکویتس میگوید: فرهنگ بخش انسانساخته محیط است. شکلدهنده تاریخ است و نشان میدهد از دیرباز تا حال چگونه عمل کردهایم. همه انسانها زبان، عادات غذاخوری، حقیقت، هنر، اسطوره، مراسم مذهبی، ساختار خانوادگی، سیستمهای اقتصادی، دولت، جنگ، خویشاوندی، سرپناه، سیستم آموزشی، بهداشت و تحریم ازدواج با محارم دارند. منتها در شیوه اجرای هریک قواعد و الگوهایی دارند که فرهنگ یک جامعه را از دیگری متفاوت میکند. این شیوههای اجرایی و سلیقه عمومی در اجرای مؤلفههای فرهنگی فرهنگ عمومی را تشکیل میدهد.
یکی از گونههای ادب عامیانه، حماسه است که در ادبیات عامیانه فارسی، تاریخی طولانی و پرمایه دارد. حماسه عبارت است از بیانی ادبی که در آن، انواع حکایات قومی، دلاوریها و رشادتهای قهرمانان تاریخی و اسطورهای به تصویر کشیده میشود. اگرچه مضمون حماسهها جنگها و رزمآوریهای قهرمانان ملی و اسطورهای است که در بستری از تاریخ نانوشته و دور و دراز بازگو میشود، اما باید به این نکته نیز اشاره کرد که این داستانهای حماسی میتواند واقعی باشد یا واقعی و حقیقی نباشد. در واقع حماسه را حدفاصل تاریخ و اسطوره دانستهاند و آن را گونهای از ادبیات میدانند که هم دستی در تاریخ و هم در داستانهای اسطورهای دارد؛ همچنین حماسهسرایی را از بالاترین انواع ادبی دانستهاند.