لیست مطالب
از دارالیهود تا پایانه باب‌الدشت!
هفدهم آبان مصادف با هشتم نوامبر، روز جهانی شهرسازی بود؛ موضوعی که اگرچه در یکی‌دو دهه اخیر به دغدغه جدی‌تری برای مدیران شهری در کشور بدل شده، اما هنوز آن‌چنان که باید جایگاه مشخص و شایسته‌ای برای آن وجود ندارد و سردرگمی محسوسی در روند تدوین برنامه‌های نظری و عملی آن احساس می‌شود. به مناسبت این روز مهم بر آن شدیم تا مروری کوتاه بر تاریخ شهرسازی در شهر اصفهان داشته باشیم، شهری با شاخصه‌های مهم تاریخی، فرهنگی، مــذهــبــی و اجــتــمــاعـی که حساسیت شهرسازی در آن را صدچندان می‌کند.
گوشه‌نشینِ تنها!
در سمت جنوبی رودخانه زاینده‌رود و حد فاصل دو پل فلزی و پل آذر، در ضلع جنوبی و در رأس تقاطع خیابان توحید و بلوار ملت، ساختمان مجموعه فرهنگی هنری استاد محمود فرشچیان قرار دارد. معمار این بنا، زنده یاد استاد فرهاد احمدی (1329-1399) از معماران به نام نسل متأخر معاصر ایران است. او ازجمله معمارانی بود که طرح‌های خود را با گرایش آکادمیک و مبتنی بر اصول نظری تبیین‌شده‌ای طراحی می‌کرد و با تأکید بر زمین‌داری و برقراری پیوند میان محیط با فضا، معماری خاصی را پدید آورد. او طی دو دهه فعالیت حرفه‌ای خود، در کنار آموزش معماری و مسؤلیت‌های دیگر، حدود سی طرح ارائه کرده بود که اغلب آن‌ها کاربری و مضمون فرهنگی داشته است.
بنایی با شیطنت‌های کودکانه!
در شهر اصفهان و در ابتدای بخش شمالی پل فلزی، جایی در میان درختان درهم‌تنیده چنار و زبان‌گنجشک، در بوستانی مصفا که چند دهه است به بوستان کودک شناخته می‌شود، ساختمانی با قوس‌ها و طاق‌های متناوب و به‌هم‌پیوسته، زیبا و پوشیده از آجرهای زردرنگ خودنمایی می‌کند.
این ساختمان که بی‌شک در خاطرات جمعی اصفهانی‌ها جای مهمی دارد، ساختمان کتابخانه کودک اصفهان است که به درخواست کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در 1346 توسط دکتر «مسعود جهان‌آرا» از فارغ‌التحصیلان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، طراحی و در 1348 ساخته شده است.
شرکت پیام اصفهان زیبا
آرشیو کامل روزنامه
