سالمندی، دوران مهمی از زندگی است که با سیر طبیعی تغییرات فیزیولوژیکی و روانی همراه است و میتوان با آگاهی از مراقبتهای مربوط به این سنین و شناخت این دوره، بیماری و ضعف را به کمترین حد رسانده و دوران سالمندی سالمی داشت. اگرچه در درجه نخست نیازهای عاطفی سالمندان در کنار خانوادههای آنها حاصل میشود، اما گاهی اوقات حضور در کنار همسالان و انجام فعالیتهایی که پیش از آن، فرصت پرداختن به آنها را نداشتهاند سالمندی آنها را به دورانی پویا و شکوفا تــبــدیــل میکنــد. مــرکز روزانــه آمــوزشــی توانبخشی رنگینکمان سپید اصفهان اولین مرکز روزانه آموزشیتوانبخشی ویژه میانسالان و سالمندان است که در بهمنماه 1380 شکل گرفت و از 1384 تاکنون با مجوز رسمی از سازمان بهزیستی کشور به فعالیت خود ادامه داده است؛ مرکزی روزانه برای سالمندان که در 1391 موفق به دریافت جایزه نهاد مروج علم از انجمن ترویج علم ایران شده است.
تالار هنر و حوزه هنری اصفهان باهدف بهرهگیری از آثار مکتوب نمایشی و پژوهشی در حوزه کمدی و انواع آن و ضرورت تولید هرچهبیشتر در اینگونه تئاتری و با اعتقاد به این موضوع که ارتقای کیفی صرفا در چرخه تولید و ارائه به مخاطب امکانپذیر است، اقدام به برگزاری سومین جایزه ملی نمایشنامهنویسی خندستان در دو بخش اصلی و جنبی کرده است.
وقتی نام تعزیه را میشنوید چه چیزی در ذهنتان تداعی میشود؟ لباس سبزرنگ موافق خوان و صدای پرسوزش یا قرمزی تنپوش مخالف خوانانی چون شمر بن ذیالجوشن و صدایی که چنان طبل میکوبد. تاختوتاز اسب و واهمه و گردوخاک و واقعه ظهر عاشورا در کربلا و یا شاید هم مانند بسیاری دیگر سریال خاطرهانگیز شب دهم را به خاطر میآورید؟ تعزیه اما ریشه در تاریخ دارد و بیانگر وجهی از رخدادهای واقعی تاریخی در جهان تشیع است که توسط آدمهای عاشقی به تصویر کشیده میشود که بهواقع در این هنر استخوان ترکانده و ماندنی شدهاند. اسدالله مؤمن زاده خولنجانی یکی از همان آدمهای مثالزدنی تعزیه است، همانهایی که وقتی شمر میشوند و یزید و ابن سعد باید چشم و گوش تیز کنی که خوب بشنوی و ببینی و به درک قساوت آن زمانه برسی.
بانگ چاووش نوایی عرفانی و روحانی است که از نمونههای ادبیات عامه و از نوع غنائی بشمار میرود محتوای آن احساسات، عواطف، عشق، بیان آرزوها و برآورده شدن حاجات و مشکلات و مصائب راهی است که بر خاندان پیامبر اکرم (ص) گذشته است. این آئین براي دعوت مردم به محافل و مجالس دينی و يا به زيارت رفتن از آن برگزار میشود و اینگونه است که چاووشخوان درحالیکه دست بر بناگوش گرفته با آهنگ و صوتي دلنشین اشعاری را در مدح و منقبت امامان و بسته به نوع سفری که زائر میرود اشعاری را میخواند و مردم برای بدرقه و حلاليت خواهی به ديدارش میروند و زيارت قبول میگویند.
نخستین جشنواره ملی عکس نیمه پنهان طرحی بود که در سطح ملی از سوی شرکت توسعه گردشگری شهرداری اصفهان و با محوریت رفتار با بناهای تاریخی برگزار شد تا علاقهمندان و عکاسان با ارسال عکسهای خود از تخریبها، ناملایمات و آسیبهایی که به بناهای تاریخی شهر اصفهان وارد شده و زیبایی، اصالت و ماندگاری آنها را تهدید میکند نیمه پنهان میراث فرهنگی و تاریخی شهر را منعکس کرده و این موضوع را به مسئولین و مردم گوشزد کنند که داشتههای تاریخی و فرهنگی اصفهان به توجه و مراقبت بیشتری نیاز دارد.
ثبت لحظههای گذشته در قالب عکس و تلفیقی از یادبودها، یادمانها و آدمهایی که روزگاری بودند و حس شدند، سنتی ریشهدار است و کمتر خانوادهای را پیدا میکنیم که به آن نپرداخته باشد. عکسهای سیاه و سفید و رنگی در آلبومهای خانوادگی ما گویای گذشتهای است که در روزگار عکاسی آنالوگ به ثبت رسیدهاند و در این میان، من برای این خاطرهسازیها مدیون پدری هستم که با دوربین خود برای فرزندانش خاطرههای دلانگیزی را به ثبت رساند… شاید او نیز خاطرهبازیهایش را مدیون افرادی باشد که نوجوانی و جوانیاش را به لنز دوربین سپردند… عکاسانی که روزگاری در اصفهان نقشهایی از خاطره زدند.
درست زمانی که ایران در تبوتاب و هیاهوی کرونا میتازد آنسوی مشرق زمین و در پنجاهمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک و دوستي بین چین و ایران، نمایشگاهی گروهی از هنرهای تجسمی با عنوان «گفتمان هنر پارسی و هنر معاصر ایران» شامل آثاری از چهلوسه هنرمند پیشکسوت و جوان هنرهای معاصر ایران در مرکز هنری پاورلانگ موزه هنرهای معاصر شانگهای چین برگزارشده است.
فرهنگی ماندگارتر و پویاتر است که مردم آن با کتاب همنشین و مأنوس باشند و بتوانند میراث فرهنگی، دستاوردها و گنجینههای فرهیختگان خود را در طول تاریخ به نسلهای آینده منتقل کند. آنچه مسلم است ترویج کتابخوانی موضوعی است که اگر از سطح خرد به کلان نگاه کنیم بنیادهای عادت به آن در درون خانواده و از خردسالی شکل میگیرد و اگر از سطح کلان نگاه کنیم به راهبردهای ملی و برنامهریزی برای حلقههای گوناگون کتاب و کتابخوانی نیاز دارد.
دومین نمایشگاه از مجموعه نمایشگاههای دوره تخصصی آرت پروژه با عنوان «واقعیات خیالی، خیالهای واقعی» ارائهکننده آثاری از «سید محمود حسینی» است که در نگارخانه صفوی برگزار شده است. این آثار اگرچه به حوزه پستمدرن تعلق دارند اما همه ویژگیهای این سبک از نقاشی را نشان نمیدهند و با پرداختن به مفاهیم انسان، زمان و مکان و با نگاهی به سنت و گذشته و همچنین استفاده از المانهای فرهنگی، هنری و تاریخی ایرانزمین خلقشدهاند.
مریم را یکشنبه روزی دیدم از آن روزهای خاص که در ذهن میماند در آن بنای قدیمی که نامش آسودهمأوا بود! رفته بودم تا به مریم و دوستان شبیه خودش یاد بدهم چطور دلنوشتههایشان را به داستان و شعر نزدیک کنند. بچههایی که هرکدام بهنوعی ناتوانی جسمی داشتند و برخی نیز حتی از حرفزدن هم ناتوان بودند، اما برای نوشتن، دانستن و یادگرفتن حکایت آنان حکایت دیگری بود! آنجا و در جمع آنها بود که متوجه شدم نه قواعد شعرگویی، نه عناصر داستان چندان به کار نمیآید وقتی راوی جانودل تو باشد! و اینگونه بود که روایتم شد: روایت مصطفی و خندههای معصومانهاش، روایت ملیحه و چشمهای کمسویش، روایت سمیه و خوابهای آسمانیاش… و روایت مریم و آرزوهایش!
پردهخوانی نوعی نمایش مذهبی ایرانی است که در زمان صفویه و با پرداختن به مباحث مذهب شیعه بهصورت روضهخوانی، حمله خوانی، پردهداری، صورتخوانی و سخنوری رواج یافت و روزگاری در کوچهپسکوچههای شهرهای مختلف ایران با تمرکز بر دو رکن پرده و پردهخوان، با کلامی آهنگین اجرا میشد، اما امروزه این آیین حتی در جشنوارههای مناسبتی نیز کمتر دیده میشود. نمایشی که در دهنوی مبارکه نیز از سابقهای طولانی برخوردار است و اکنون تنها حامل زنده این فرهنگ و میراث ناملموس، «مرشد اسماعیل نصوحی» درویشی بازمانده از نسلی پردهخوان است.
رویداد هنری «باغ جست» شامل سه برنامه هنری است که بخش اول بانام باغ جست، مروری بر بیش از سی پرده قلمکار نقاشی اصفهان از مجموعه مرتضی بخردی و با چیدمانی از مرتضی بصراوی است که در گالریهای بوستان و گلستان عمارت سعدی به نمایش درآمده است. همچنین نمایشگاه «حاشیه» که شامل 150 قالب یا مهر قلمکار از مجموعه آثار پارسا پور ابراهیم و تعدادی لباس از دوره قاجار است در گالری نقطه یا تک اثر عمارت سعدی ارائه شده است. همزمان با برگزاری این دو نمایشگاه، ویدیو آرت «باغ جست» کاری از مرتضی بصراوی و رسول کمالی به نمایش گذاشته میشود که در آن به تقابل دنیای صنعتی امروز و نیاز به دنیای هنری گذشته پرداختهشده است.