مفهوم تابآوری در مقایسه با برخی عبارتهای دانش علوم انسانی، نسبتا جدید است. این مفهوم برگرفته از دانش مدیریت و روانشناسی است؛ چرا که برای بازخوانی رفتارهای مدیریتی و روانشناسی شهروندان و افراد استفاده میشود. تابآوری ظرفیت بازگشتن از دشواری پایدار و ادامهدار و توانایی در ترمیم خویشتن است. تابآوری یعنی اینکه کلیت یک صنعت بتواند قوام خود را در مواجهه با سختیهای غیرقابل پیشبینی و خارج از برنامهریزیهای صورتگرفته برای ادامهدادن مسیر اصلی حفظ کند و در کمترین زمان ممکن به حالت عادی خود بازگردد. تابآوری نوعی ویژگی است که در هر کدام از صنایع کوچک و بزرگ و با توجه به فاجعههای غیرقابل پیشبینی که در همان صنعت رخ میدهد متفاوت است؛ بنابراین نمیتوان از یک گونه تابآوری به صورت کلی حرف زد.