«بچهدار بشویم یا نشویم؟» این سوالی است که این روزها خیلی از زوجهای جوان بعد از گذشت یکی دو سال از ازدواجشان از خودشان و همدیگر میپرسند. آنطور که آمارها نشان میدهند، پاسخ این سؤال در میان زوجهای امروزی الزاماً همیشه «بله» نیست و داشتن و نداشتن فرزند به دو گزینه برابر بدل شده است. دلایل مختلفی هم برای این مسئله وجود دارد که میشود گفت برخی از آنها شامل مشکلات اقتصادی، استقلال مالی زنان و اهمیت پیدا کردن آزادیهای فردی برای آنها، تغییر رویکرد جوانها به فرزندآوری به عنوان یک ارزش و… هستند. این در حالی است که در قدیم پاسخی به جز «بله» برای این سؤال وجود نداشته است! چه برای زوجهای جوان و چه خانوادههایشان که از همان ابتدای ازدواجِ فرزندانشان چشم به راه از راه رسیدن نوهها بودهاند و اگر مانعی بر سر راه این روند طبیعی به وجود میآمده، همه خانواده خود را موظف به برطرف کردن آن میدانستند.
هفتمین جلسه شورای اجرایی شهر دوستدار کودک روز چهاردهم تیرماه در عمارت باغ زرشک برگزار شد تا کودکان و نوجوانان عضو این شورا نقطه نظرات و ایده های خود را با مدیران شهرشان در میان بگذارند. شهرداری اصفهان با عضویت در شبکه جهانی ابتکار شهر دوستدار کودک یونیسف به عنوان اولین شهر کاندیدای دوستدار کودک در ایران معرفی شد.
اخیراً بعضی از خیابانهای شهر که قبلاً حجم ترافیک سنگینی را به خود میدیدند، به سمت پیادهرو شدن رفته و عرصه را برای رفت و آمد خودروها تنگ کردهاند. مثلاً اگر این روزها به خیابان نظر میانی سری بزنید، میبینید که دو سوی این خیابان پیادهروهایی با عرض نسبتاً زیاد ساخته شده و مسیر یک طرفه عبور ماشینها، نسبت به گذشته باریکتر شده است.
بهترین و دلچسبترین خاطرات همه ما با شهرمان از دل لحظههایی بیرون میآید که فرصتی دست داده تا فارغ از ازدحام سرسامآور خیابانها و گذرگاههای مملو از خودرو، در گوشهای دمی به خلوت گذرانیده و در تعامل مستقیم با شهر و آنچه در آن هست، قرار بگیریم. پشت ویترین یک کتابفروشی ایستاده و با آرامش عنوان کتابهای جدید را بخوانیم، مقابل دکه یک روزنامهفروشی در پیادهرویی عریض و خوشمنظر با خیالی آسوده روزنامهها و مجلههای جدید را ورق بزنیم یا در یک خیابان زیبا و خاطرهانگیز، با دوست و همنشینمان در فضای دلچسب یک کافه بنشینیم و گپ بزنیم… .
«میدانگاه و مجموعه فرهنگی عباسی اصفهان ثبت ملی شد». خبر کوتاه و بهظاهر ساده است. مثل خبر ثبت ملی خیلی از میراث فرهنگی ملموس و ناملموس شهر و کشورمان که تنها به ثبتنام یک اثر در یک فهرست ختم میشود و بعد از آن نه اتفاق خوشایندی برای اثر ثبت شده میافتد و نه به دنبال آن مجموعهای از اقدامات و فعالیتها برای زندهنگهداشتن ارزشهای آن اثر انجام میشود!
در سالهای اخیر عبارت «شهر هوشمند» بر سر زبان اغلب مدیران شهری کشور میچرخد. ظاهر عبارت آنقدر گویا هست که نوید رسیدن به شهری برخوردار از خدمات هوشمند الکترونیکی و کاهش ضرورت حضور فیزیکی شهروندان را برای رتق و فتق امور مرتبط با شهرداری بدهد. اما اینکه هر هوشمند دقیقاً از چه ویژگیهایی برخوردار است و یک شهر برای رسیدن به هوشمندی چه امکاناتی باید داشته باشد، سوالی است که جای تحلیل و بررسی دقیقی دارد.
چهارمین جشنواره شهرپژوهی و نخستین جشنواره فنپژوهی شهرداری اصفهان با هدف جذب ایدهها و طرحهای خلاقانه پژوهشگران و فعالان حوزههای مدیریت شهری در اواخر سال گذشته و ماههای ابتدایی سال جاری برگزار شد. پژوهشگران مختلفی از سرتاسر کشور آثار خود را در قالب پایاننامه، کتاب، مقاله و طرحهای پژوهشی به این جشنواره ارسال کردند. آنچه در این گزارش میخوانید مروری بر دو طرح ارائهشده در این جشنواره در گفتوگو با پژوهشگران است. نخستین طرح توسط «محمد زاهدی» استاد دانشگاه و چهره صاحبنام گردشگری با هدف تدوین سند چشمانداز گردشگری اصفهان ارائهشده و طرح دوم نیز که به شناسایی چند مکان ایمن و زیستپذیر برای اسکان موقت مردم در صورت وقوع بحران و خطر در اصفهان پرداخته از سوی «امیر گندمکار» عضو هیئتعلمی دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد اصفهان ارائهشده است.
بدون تردید عناصر طبیعی در هر شهر از عوامل اثرگذار بر شکل و شمایل فضای شهری و نحوه شکلگیری آن هستند. عناصری مانند رودخانهها، دریاچهها، درختان و در شهری همچون اصفهان «مادیها» که از دیرباز از عناصر اصلی و مهم این شهر بودهاند و شهر بر مبنای مسیر جریان آنها شکل گرفته است، در روند ساماندهی فضای شهر نقشی مهم و موثر دارند.
نخستین «سمپوزیوم بینالمللی آرمانشهر کودکان»، عنوان یکی از مهمترین رویدادهای اخیر در کشور است که روز 29 اردیبهشت با همکاری و مشارکت دانشگاه علم و صنعت ایران و موسسه مسئولیت اجتماعی سلامت ایران و با حضور چهرهها و فعالان سرشناس حوزه کودک در تهران برگزار شد و شرح بخشهایی از آن را همان روز در سایت «اصفهان زیبا آنلاین» خواندید. در این گزارش به مرور کلی این رویداد میپردازیم. از آنجا که شهر اصفهان در 1399 موفق به دریافت نشان شهر دوستدار کودک از سوی سازمان یونیسف شد و در سمپوزیوم بینالمللی آرمانشهر کودکان نیز یک پنل تخصصی با نام شهر دوستدار کودک به مدیران شهری اصفهان اختصاص یافت، این رویداد از جهات مختلف حائز اهمیت است.
نخستین سمپوزیوم بینالمللی آرمانشهر کودکان با همکاری و مشارکت دانشگاه علم و صنعت ایران، موسسه مسئولیت اجتماعی سلامت ایران و سایر نهادهای رسمی در حال برگزاری است. در بخش بعدی این برنامه، پنل تخصصی برنامهریزی و امکان شهری پاسخگویی به نیاز کودک از سوی کمیته ملی برنامه اسکان بشر ملل متحد در ایران برگزار شد تا ویژگیهای مهم و ضروری فضای کالبدی شهر در رابطه را رشد و زیست اجتماعی کودکان را مورد بررسی قرار دهد.
نخستین سمپوزیوم بینالمللی آرمانشهر کودکان با همکاری و مشارکت دانشگاه علم و صنعت ایران، موسسه مسئولیت اجتماعی سلامت ایران و سایر نهادهای رسمی در حال برگزاری است. در این برنامه، مصطفی بهزادفر، دبیرکل سمپوزیوم و رئیس دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران توضیحاتی را درباره اهمیت توجه به اجرای مؤلفههای مهم و اثرگذار در کیفیت زیست کودکان در شهرها بیان کرد و برگزاری این سمپوزیوم را در راستای این رکن مهم دانست. او ابراز امیدواری کرد که ایران بتواند در آیندهای نزدیک گامهای بلندی در راستای ارتقای سطح کیفی کودکان در فضاهای شهری برداشته و آرمان شهری را برای کودکان ایجاد کند که ضمن تأمین امنیت و آزادی آنها، امکان دسترسی به انواع فعالیتهای اجتماعی و حضور در جامعه را برای آنها فراهم کند.
«دفاتر تسهیلگری و توسعه محلی» در قالب یک طرح ملی از حدود سه سال قبل در کشور آغاز به کار کردند و تا امروز در 23 استان افتتاح شده و مشغول به فعالیت هستند. شهر اصفهان نیز تا امروز میزبان هشت دفتر تسهیلگری و توسعه محلی در هشت محله شده که از جمله آنها میتوان به محلههای ارزنان، حصه، ناصرخسرو، جلوان، قائمیه و… اشاره کرد. اینکه این دفاتر با چه اهدافی راهاندازی میشوند و روند فعالیتشان بسته به اقتضائات و شرایط هر محله چگونه است و چه تفاوتهایی با هم دارد، موضوع گزارشی است که پیش رو دارید. در این گزارش «الهه ایزدی» مدیر دفتر تسهیلگری و توسعه محلی قائمیه از روند فعالیت دفاتر تسهیلگری، رسالت راهاندازی آنها و معضلات پیش رویشان میگوید.