سازمانها برای نظمبخشیدن به امور خود و انجام بهتر وظایف و مأموریتهایشان نیاز به برنامهریزی و ارزیابی دارند و برنامهریزان با توجه به آنچه که در اختیار دارند، اثربخشترین و کاراترین مسیر را برای دستیابی بهتر به اهداف ترسیم میکنند. در برنامهریزی به عدم قطعیت، آگاهانهبودن و تعیین اهداف آینده سازمان تأکید میشود. برای مدیریت عدم قطعیت اطلاعات به روز، صحیح و مرتبط نیاز است.