آنچه امروزه پاساژ یا مرکز خرید نامیده میشود، در حقیقت شکل تغییریافته و در حال گذار بازار سنتی به مدرن است. خود بازار سابقه چند هزار ساله در تمدن ایران و جهان دارد. ازهمان هنگام که انسان موفق به تولید محصول بیشتر از نیاز خود شد و به فکر مبادله آن با دیگر محصولات و تولیدات مورد نیاز افتاد، مراحل شکلگیری بازار (هرچند به صورت ابتدایی) آغاز شد. برای این منظور ابتدا فضاهای بازی در مجاورت روستاهای بزرگ به این کار اختصاص داده شد که در فصولی از سال به تدریج در روزهایی از هفته، محل اجتماع، داد و ستد و مبادله منطقه میشد. سپس با گسترش جوامع و مبادلات، زمان، مکان، شکل و ساختار آن نیز دچار تغییرات و تحولات تکاملی شد و بهتدریج از حالت موقتی (و نه دائمی) و از وضعیت فاقد سرپناه و معماری به ساختارهای معماری متشکل و دائمی تبدیل شد.