در طول تاریخ، بشر برای کشف آینده تلاشهای زیادی انجام داده است. درگذشته انسانهایی که سعی در کنترل آینده داشتند، با استفاده از پیشگویی و پس از آن شهود، به دنبال نشانههایی از آینده بودند. با گذشت زمان اثبات شد که اینها خرافهای بیش نیست و باید شناخت آینده براساس مبنای علمی صورت گیرد. به همین دلیل دانشمندان سعی کردند با استفاده از شبیهسازیهای ریاضی به پیشبینی آینده بپردازند؛ اما پس از مدتی با افزایش پیچیدگیها و چالشها پیشبینی آینده نیز به یکی از احتمالات آینده تبدیل شد و پس از آن پیشبینی آینده با درصدی احتمال مطرح میشد. پیچیدگیهای غیرخطی و عدمقطعیتها (چیزهایی که از آنها آگاهی درستی نداریم) روز به روز ناکارآمدی این روشها را بیشتر نشان میداد.