انتخابات ریاستجمهوری دوره یازدهم در سال1392، تحتتأثیر وقایع سیاسی و اقتصادی از جمله حوادث سال88 و تحریمهای سازمان ملل، زمینهساز رقابتی دوقطبی میان دو طیف اصلاحطلب- اعتدالگرایان و طیف اصولگرایان شد. جدال میان رویکرد و نگرش واقعگرایانه و عملگرایانه در زمینه سیاستگذاری و سیاستورزی در ابعاد سیاست، اقتصاد و فرهنگ در برابر رویکرد آرمانگرایانه و به اصطلاح انقلابی. رویکرد اصلاحطلبان (اعتدالگرایان) ایجاد فضای باز فرهنگی، توسعه جامعه مدنی و فعالیتهای اجتماعی، ایجاد پل میان ملت و دولت براساس دغدغهها و نیازهای فکری و معیشتی، ترمیم اعتماد عمومی و ملی میان مردم و کشور و بازسازی وجهه ملی و بینالمللی در عرصه جهانی بود.