شاید چیزی اتفاق افتاده که هنوز نمیدانیم. درست زمانی که گوشیهای هوشمند دستبهدست میچرخید حرفهایی جستهگریخته شنیده میشد از اینکه تبعات آن چیست و بعد کمکم تبدیل شد به یک امر مسلم روزانه که نبودنش خلائی ایجاد میکرد. دنیای مجازی جزئی از اصول مسلم زندگیمان شده بود و دیگر هم لازم نبود پشت سیستم کامپیوترمان بنشینیم یا ساعتها وقتمان را در کافینت بگذرانیم. همهچیز دنبالمان بود. شبکههای مجازی یکییکی رشد کردند و حالا که دارم این مطالب را مینویسم فهمیدهام که یکی از رکنهای اصلی روابط اجتماعی و عاطفی هم میزان فعالیت در دنیای مجازی است.