بگذارید برایتان از اصفهان زیبای خودمان شروع کنم. شاید اصفهان مسیرهای دوچرخه سواری زیادی داشته باشد که البته در همه آنها هم ماشین پارک شده است و از وسط دود و ترافیک میگذرد، حتی بااینکه ما چهارباغ و نقشجهان را داریم، اما ازنظر صنعت گردشگری برای دوچرخهسوارها هنوز اقدامات قابلتوجهی در آن صورت نگرفته است که از مهمترین آن محل پارک و امنیت دوچرخهسوار است. برای درک بهتر آن، چند سناریوی گردشگری را تعریف میکنم که میتوان با کمی دقت و استفاده از پتانسیلهای موجود، از آن بهرهبرداری کرد.
چند سناریو برای گردشگری و دوچرخهسواری
چندین منطقه گردشگـری برای دوچرخهسواری در اصفهان وجود دارد؛ بخشی در کوهصفه، بخشی پارکهای کنار رودخانه، بخشی در کوچهباغهای روستاهای نزدیک مانند نصرآباد و بخشی از کوههای شهر بهارستان از نقاطی هستند که مورد اقبال دوچرخهسواراناند و اگر خواهان جلوگیری از ازدحام هستیم باید به فکر مکانهای بیشتری باشیم. حال فرض کنید من بهعنوان دوچرخهسوار قصد دارم بدون ارتباط در فضاهای سربسته به خرید صنایعدستی بپردازم. شاید سخت به نظر میرسد، ولی باوجود تجربههای قبلی شهرداری در ایجاد بازارچههای کتاب و امثال آن، ایجاد بازارچهای با غرفههای بافاصله و الزام افراد برای رعایت موارد بهداشتی کار سختی نیست.
علاوه بر صنایعدستی و غذا میتوان با کمی دقت در ایجاد زیرساختهای جدید با نگاه به آینده و پروژههای جدید وارد عمل شد. بهعنوانمثال، چندین سالن روباز برای سینما و آمفیتئاتر در اصفهان وجود دارد که میتوان با برنامهریزی و اجرای برنامه در سانسهای مختلف و فاصلههای اجتماعی جدا از همدیگر نشست و از دیدن برنامههای ایجادشده لذت برد. از سویی دیگر درصورتیکه بخواهیم از شبمانی در بیرون از شهر صحبت کنیم باید کارهای بیشتری صورت پذیرد و خانههای بومگردی باید شرایطی ایجاد کنند که هنگامیکه گردشگران وارد روستا میشوند ارتباطی با مردم روستا نداشته باشند (بهدلیل اپیدمی کرونا) و مکان اقامتی میزبان تمامی نیازهای مشتریان خود را برآورده کند تا از حضور گردشگران در بین افراد روستا جلوگیری شود و افراد در ارتباط با گردشگران نیز تحت کنترل باشند.
اگر هم قرار به اقامت نیسـت، در هر روستا میتوان مکانهای خاصی ایجاد کرد که گردشگران بهدورازهم و هر نفر جداگانه و بدون ارتباط در محیطهای باز ایجادشده از محیط لذت برند. محیطهای ایجادشده نباید بهصورت رفتوبرگشت باشد و مسیرهای عبوری باید بهصورت یکطرفه باشد تا گردشگران با دوچرخه یا پیاده از محل عبور کرده و باهم رودررو نشوند.برای شروع میتوان گفت منطقه بهارستان اصفهان دارای پتانسیل خوبی است و کوههای روبهروی این شهرک پر از جادههای خاکی است که خلوت بوده و امنیت کافی دارند.همچنین میتوان با استفاده از این جادهها و برنامهریزی در روزهای تعطیل، بخشی از جامعه گردشگری را با تشخیص نیازهای آنان و ارائه خدمات یا اجرای برنامههای همگانی بر اساس پروتکلهای بهداشتی ارائهشده از طرف وزارت بهداشت و برای شکلگیری فرهنگی جدید در بین خانوادهها جذب کرد. از سویی دیگر، با سرمایهگذاری مانند موتورهای چهارچرخ یا تفریحاتی مانند زیپ لاین و پل معلق در محیط کوهستانی میتوان هم اشتغال ایجاد کرد و هم محیطی شاد و نزدیک به اصفهان برای جلوگیری از سفرهای برونشهری و مصرف سوخت بیشتر جلوگیری کرد.
باید توجه کرد سایت واحه در ورزنه تجربهای موفق داشته است و میتوان با استفاده از تجربیات آن، کاری بهتر و زیباتر ارائه کرد. یادمان باشد چه بخواهیم و چه نخواهیم، کرونا با ما خواهد بود و اگر زمانی هم از بین برود شرایط اقتصادی جامعه دچار تغییرات شگرفی شده است، پس برای بقای این سیستم باید همزمان با تغییرات به سمت آن حرکت کنیم. گام اول تشخیص نیازهای مردم با هزینه کم و مسیر کوتاه نزدیک به شهر است که نیاز به سرمایهگذاری بلندمدت و بلندپروازانهای نداشته باشد و با سرمایه کوچک قابلیت و قابلیت راهاندازی زودهنگام داشته باشد. آژانسهای گردشگری اصفهان تجربه برقراری کمپهای موقت گردشگری را دارند، بنابراین، تنها با مدیریت و برنامهریزی و در اختیار قراردادن محیط و مجوزهای لازم میتوان تغییرات ایجاد کرد. امیدواریم مدیران گردشگری و شهرداری با همکاری یکدیگر و استفاده از تجربیات آژانسها بتوانند گامی مؤثر در این زمینه بردارند.
