سبد لباسهای خیس را به حیاط میبرم و یکییکی روی بند رخت با گیره آویزان میکنم.
میگوید: «شاعرنویسنده» ام. گاه قلمم حول شعر میچرخد و گاه کلماتم حادثهخیز میشوند و داستان میآفرینند.
نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران هرساله اردیبهشتماه برگزار میشود و همه چرخه نشر را گرد هم میآورد و طی ده روز بهعنوان بزرگترین رویداد فرهنگی و کتابی کشور، نشاطی خاص به دوستداران کتاب میبخشد …
آب در بیشتر فرهنگهای دنیا در آنِ واحد نماد مرگ و زندگی است.
تا روزهای آخرینِ کودکیام خدا را بینزاع خاصی پذیرفته بودم؛ اما گذاشته بودم توی همان عرش و کتاب خاکخورده گوشه طاقچه بماند و زیاد در امورم دخلش نمیدادم و بهجاش «ناجی» را گذاشته بودم.
سلام! باور بفرمایید از همان روز که قرار شد از خودم بنویسم، کلی کلمه برايتان از چند شب قبل خیس کرده بودم؛ اما الان واقعا نمیدانم چهکار کنم.
اغراق نیست که بگوییم هفته گذشته سینمای ایران تحت تأثیر اتفاقات مراسم اسکار برای یک انیمیشن کوتاه ایرانی بود.
مستند «بذر امید» با محوریت دختران نوجوان و موفقیت زنان ایرانی ساخته شده؛ اما متفاوتتر از تمام مستندهای ایرانی با این موضوع است؛ بعد از تماشای مستند بذر امید فرصتی شد تا با طراح و کارگردان مستند، محمدقاسم تولایی و دستیار اول مستند، حامد واعظپور، گفتوگویی انجام دهیم.
هر جامعهای برای رسیدن به پیشرفت و تعالی، نیازمند برنامهریزی است و این امر برعهده مسئولان و مدیران ارشد آن جامعه است.
نمِ باران و لیوانِ چای، قدمزنان در حیاط مدرسه، به همراه یک گپوگفت جدی، حالِ آدم را حسابی جا میآورد.
ماه رمضان که از راه میرسد، تلویزیون و برنامههای سحرگاهی، عصرگاهی و سریالهایش یک پای ثابت خانوارهای روزهدار ایرانی هستند.