مدرسه کلمپوس با هدف جداسازی کودکان بومی از خانواده و تدریس زبان انگلیسی به آنها به جای زبان مادری و فرهنگ بومی، توسط کلیسای کاتولیک در سال ۱۸۹۰ راه‌اندازی شد و در اواخر دهه ۶۰ میلادی نظارت بر این مدرسه شبانه‌روزی به دولت کانادا محول شد. این مدرسه در سال ۱۹۷۸ تعطیل شد.
کودکان قربانی که برخی از آنها سه ساله بوده‌اند، بیشتر از افراد جامعه بومی «سِپواخِمپ» هستند.
هاروی مک‌لوید از محصلان این مدرسه در دهه ۱۹۶۰ به خبرگزاری سی‌ان‌ان گفته است که آن زمان دانش‌آموزان شک‌های درباره وجود چنین حوادثی در مدرسه کلمپوس داشتند.
رئیس جامعه سِپواخِمپ نیز روز شنبه گفت: «بعد از مدت‌ها این خبر دردناک تایید شد. به نظر می‌رسد هویت کودکانی که در گورهای دسته‌جمعی دفن شده‌اند، مشخص نیست و دفن دسته‌جمعی آنها مستند نشده است.»
وی که خود نیز در این مدرسه درس خوانده بود، می‌گوید سال‌های زیادی است که خیلی از دانش‌آموزان نگران بودند چه بر سر همکلاسی‌هایشان آمده است: «بسیاری از آنها مفقود شده بودند و نمی‌دانستیم کجا رفته‌اند و خوشحال بودیم که از مدرسه اجباری شبانه‌روزی رفته‌اند؛ اما اکنون می‌دانیم که در واقع مرده‌اند.»
سال ۲۰۱۵ «کمیسیون حقیقت و اصلاح» کانادا گزارشی درباره مدارس اجباری برای بومی‌ها منتشر کرد که می‌گوید هزارن کودک از خانواده‌هایشان جدا شده و مجبور به ماندن در مدارس شبانه‌روزی شده بودند.
این گزارش از آزار جسمی، جنسی و روانی کودکان بومی در مدارس شبانه‌روزی بومیان هم در دوران تحت کنترل کلیسای کاتولیک و هم دولت فدرال کانادا، خبر داده بود.
این کمیسیون از دولت کانادا خواسته بود درباره دانش‌آموزان مفقود این مدارس تحقیق کند. البته کمیسیون یاد شده تخمین زده بود ۴ هزار کودک در این مدارس درگذشته‌اند. علت درگذشت بسیاری از دانش‌آموزان احتمالا بیماریه‌ای واگیردار بوده است.
روزان کازیمیر، رئیس قبیله Ttes در شهر کملوپس بریتیش کلمبیا گفت آنچه کشف شده، یک فقدان غیرقابل تصور است که هرگز توسط مدیران مدرسه ثبت نشده بود.
