یکی از زیباترین حقیقت‌های تاریخ، حما‌سه غدیر خم است. روز غدیر، روز بسیار مبارکی است؛ زیرا در این روز، کشتی نوح بر ساحل آرام گرفت. حضرت ابراهیم (ع) به لطف الهی از آتش رهایی یافت. حضرت موسی(ع) هارون را به امر الهی وصی و جانشین خود ساخت و حضرت محمد(ص) در این روز حادثه غدیر را رقم می‌زند که از همه اتفاق‌های آن روز فراتر و مهم‌تر است.
اهمیت واقعه غدیر، به اندازه‌ای است که وجود نازنین حضرت پیامبر(ص) به رعشه افتاده بود. به‌راستی چه چیزی بر پیامبر(ص) ابلاغ‌شده که او را این‌گونه هراسناک کرده است؟! این ترس، ناشی از آن بود که چگونه از عهده این مسئولیت سنگین برآید؛ زیرا عدم انجام آن رسالت، زحمات بیست‌وسه‌ساله پیامبر(ص) را نشانه می‌رفت و با کوچک‌ترین خطا ممکن بود منافقان چراغی را که پیامبر(ص) با خون‌دل برافروخته بود، به‌راحتی خاموش کنند.
محور اصلی سخنان پیامبر(ص) در خطبه غدیریه نیز، مسئله امامت و ولایت است؛ زیرا ولایت استمرار رسالت رسول خداست. واقعه غدیر بزرگ‌ترین سند حقانیت شیعه و روشن‌ترین دلیل بر امامت امیر‌المؤمنین(ع) است. ما غدیر را نمی‌شناسیم تا امام را بشناسیم؛ بلکه شناخت غدیر درگرو شناخت امام است. رسول خدا(ص) نیز در این رابطه می‌فرماید: «هر کس که بميرد و امام زمانش را نشناسد مرگ او، مرگ دوران جاهلیت است.» بدین‌معنا که او هم مانند مردمان دوران جاهلیت از دنیا رفته و از اسلام بهره‌ای نبرده است.
روز غدیر زمانی برای مؤمنان خوشایند و مبارک است که شیعیان به فهم دقیق و عمیقی از معنای غدیر برسند؛ در حقیقت با تعمق در خطبه غدیر درک کنند همان‌گونه که پیامبر(ص)،حضرت علی(ع) را معرفی کرد، در فرازهای دیگر خطبه نیز به وجود نازنین آخرین وصّی خود اشاره‌کرده و می‌فرماید: «ای مردم! آگاه باشید که آخرین پیشوا و راهنمای امت، از خاندان ما است. او امام قائم حضرت‌مهدی(ع) است. بدانید که او بر همه ادیان پیروز خواهد شد و بدانید که او از همه ستمگران انتقام خواهد گرفت و بدانید که او تمامی دژهای دشمن را فتح کرده و آن‌ها را ویران خواهد ساخت.»آنچه واضح است این‌که پیام‌های بلند پیامبر(ص) فقط مختص روز غدیر نبوده، بلکه ناظر به همه عصر‌ها و قرن‌هاست.
هر شیعه‌ای در هر دوره‌ای باید امام زمان خویش را بشناسد و یکی از راه‌های شناخت امام، مطالعه در زندگى آن امام است تا به‌واسطه آن مطالعات به ابعاد شخصیتی او دسترسی پیدا کند.پیامبر(ص) در این فراز از خطبه غدیر، حضرت مهدی را خاتم‌الائمه می‌خواند و او را واسطه فیض‌رسانی بین خالق و خلق معرفی می‌کند. ما شیعیان می‌توانیم از این واسطه فیض بهره ببریم و نگرش توحیدی خودمان را تقویت کنیم.
هراندازه شناخت و معرفت ما به امام افزون شود، ولایت‌پذیری ما هم بیشتر می‌شود؛ زیرا این دو با یکدیگر رابطه دوسویه دارند؛ هر چه شناخت فرد به امامش بیشتر، محبت و انس به او هم مضاعف می‌شود و زمانی که محبت و معرفت به ایشان افزون شود، ولایت‌مداری فرد نسبت به ایشان نیز مضاعف و بر ایمانش افزوده می‌شود؛ چراکه خداوند، هستی و استمرار آن را به حجت‌های خود بر زمین پیوند زده است.
ما با بیان مقام حقیقی آن ذوات نورانی و میزان تأثیر و کارآمدی‌شان در همه هستی، نگرش توحیدی خود را تقویت می‌کنیم و به این میزان درک می‌رسیم که فیض رساندن امام در جهان هستی، دائمی است.از دیگر فواید و آثار ولایت‌پذیری امید‌آفرینی است. بهترین منبع برای آرامش مردم، متوسل‌شدن به آن ذوات نورانی است.
همان‌طور که در فرازی از جامعه کبیره می‌خوانیم که به‌وسیله شما بزرگواران اندوه ما زدوده و سختی‌هایمان برطرف می‌شود؛ بنابراین، با تثبیت پذیرش غدیر، پذیرشِ مسئله ولایت حضرت مهدی(عج) نیز اتفاق می‌افتد و امید به بطن جامعه تزریق می‌شود و مردم از سرگردانی رهایی می‌یابند.
