از عملکردتان در بازی‌های کشورهای اسلامی راضی بودید؟
به دلیل اینکه سرباز هستم، مشکلات زیادی برای اعزام داشتم و دو روز بعد از کل تیم راهی قونیه شدم. این رقابت‌ها اولین تجربه مسابقات سطح بالایی بود که اعزام شدم و ورزشکاران مطرح و سرشناسی شرکت کرده بودند؛ به طور مثال در گروهی که من حضور داشتم، نفر دوم و نفر چهارم مسابقات جهانی مسابقه می‌دادند و مابقی هم المپیکی بودند و نتیجه‌ای که گرفتم، قابل قبول بود.
واکنش مربیان تیم ملی و مسئولان فدراسیون چه بود؟
از عملکرد من رضایت داشتند و می‌گفتند فکر نمی‌کردیم با این شرایطی که با آن مواجه شده بودی و دیر به مسابقات رسیدی، این عملکرد را داشته باشی. اتفاقا رئیس فدراسیون هم پیگیر مسائل مربوط به اعزامم بود و به پادگان آمد و بعد از مسابقه هم به من زنگ زد و از نتیجه‌ای که کسب کرده بودم، ابراز رضایت کرد.
در ماده 110 متر بامانع چه شرایطی در دوومیدانی ایران داریم؟
در این رشته 18 سال پیش روح‌الله عسگری با رکورد 13 و 50 ورودی المپیک را کسب کرد که 29 سال سن داشت؛ اما به جز او ورزشکار شاخص دیگری در این ماده نداشته‌ایم و فعلا من دومین نفر شاخص پس از روح‌الله عسگری هستم. البته اگر من شرایط آن زمان عسگری را داشته باشم، قطعا رکورد بهتری می‌زنم. او ماه‌ها در اتریش تمرین کرده بود و مربیان زیاد داشت و توانست به ورودی المپیک برسد.
تا قبل از بازی‌های آسیایی چه رویدادی را پیش رو دارید؟
بازی‌های داخل سالن آسیا دی ماه برگزار می‌شود و فعلا برنامه‌ریزی تمرینی من برای شرکت در این مسابقات است و بعد از آن نیز برای بازی‌های آسیایی سال آینده آماده می‌شوم.
اصلا چطور شد که جذب رشته دوومیدانی آن هم ماده سخت 110 متر بامانع شدید؟
سال 90 کلاس چهارم ابتدایی بودم که در مسابقه دوومیدانی مدرسه به مقام اول رسیدم و معلم ورزشم مرا تشویق کرد در این رشته فعالیت کنم. بعدها نیز جذب رشته 110 متر بامانع شدم؛ زیرا استعداد خوبی در آن داشتم. ماده 110 متر بامانع سخت‌ترین رشته دوومیدانی است و دلیل جذابیتی که دارد، به عروس دوومیدانی معروف است. ضمن اینکه این رشته غیرقابل‌پیش‌بینی است و تمرکز بسیار زیادی نیاز دارد و ذهن باید لحظه به لحظه به ورزشکار دستور بدهد و اگر یک لحظه حواس ورزشکار پرت رقبا یا مسیر شود، از روی مانع به زمین می‌خورد.
سخت نیست که هم‌زمان هم باید سرعت داشته باشید و هم از روی موانع بدون خطا رد شوید؟
در این رشته ده مانع یک متر و هفت سانتی در مسیر است و رد‌شدن از موانع، هم‌زمان با سرعت زیاد تکنیک‌های خاصی نیاز دارد که ورزشکار با مهارت و تمرین زیاد به دست می‌آورد و ملکه ذهن او می‌شود.
برای بازی‌های آسیایی می‌توانیم به مدال‌آوری مسعود کامران امیدوار باشیم؟
من از الان با مربی خودم، سیاوش سپهوند تمرینات تخصصی را شروع کردم تا در بازی‌های آسیایی مدال خوش‌رنگی به دست آورده، پرچم کشورم را به اهتزاز در بیاورم و هم ورودی المپیک را به دست بیاورم؛ زیرا کار اصلی من در المپیک است. البته کار سختی است؛ اما شدنی است. برای رسیدن به این هدف دست خالی نمی‌توانم کاری انجام بدهم و باید از من حمایت کنند و با اردوهای باکیفیت، شرایطی مثل دیگر رقبای آسیایی داشته باشم. به دلیل بروز مشکلاتی سه سال ورزش را کاملا کنار گذاشته بودم و الان دوسال‌و‌نیم است که دوباره شروع کردم و بعد از یک سال جایگاه اولی ایران را به نام خودم ثبت کردم و تاکنون رکوردهایی ثبت کرده‌ام که به جز روح‌الله عسگری ورزشکار دیگری کسب نکرده است. برای رسیدن به این رکوردها، سختی زیادی کشیده‌ام و در مسیرم سنگ‌اندازی شده و شاید خیلی‌ها جای من بودند، کنار می‌کشیدند؛ اما من برای شادکردن دل خانواده و مردم شهرم و هدف‌های بزرگی که دارم، این سختی‌ها را تحمل کردم.
شرایط دوومیدانی کاشان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
نبود پیست دوومیدانی درست و حسابی، مشکلات زیادی ایجاد کرده و مجبورم با هزینه شخصی در تهران یا خرم‌آباد تمرین کنم. از اصفهان هیچ‌گاه حمایتی نشده است. نمی‌خواهم منت بگذارم؛ اما در این ده سال برای اصفهان مقام‌های زیادی کسب کرده‌ام؛ اما کاری برای من نکرده‌اند؛ البته وعده‌هایی داده‌اند که عمل نشده و انگار‌نه‌انگار.
