اصفهان پیر می‌شود!

 همه این‌ها دست به دست هم داده تا خیلی از سیاستگذاران دل‌مشغولی بزرگی پیدا کنند و نگران بسته‌شدن پنجره جمعیتی باشند؛ این پنجره زمانی بسته می‌شود که افراد بالای ۶۵ سال، بیش از ۱۵ درصد جامعه را تشکیل دهند؛ همان زمان است که فرصت مداخله‌ها برای بهبود اوضاع از دست می‌رود. حالا اما آنچه اعداد و ارقام نشان می‌دهند این است که تا رسیدن اصفهان به بحران سالمندی تنها دو قدم باقی است. این موضوع را زینلیان نیز لابه‌لای حرف‌هایش گفته است: «ما تا رسیدن به این مرحله، دو دهه بیشتر فاصله داریم و این فرصت بسیار کمی برای انجام مداخله‌های جمعیتی خواهد بود.» گفته‌هایی که البته مشابه آن‌ها را از زبان خیلی از مدیران استانی دیگر نیز شنیده‌ایم؛ مدیرانی مثل حسین غفرانی که دو سال پیش و در زمان تصدی‌گری‌اش بر اداره‌کل ثبت‌احوال اصفهان به تسنیم گفته بود: «ما تا سال 1420 در وضعیت طلایی و مطلوب جمعیتی قرار داریم؛ اما از سال 1420 تا سال 1430 جمعیت به سمت پیری می‌رود و باید فکری اساسی برای برون‌رفت از این مشکل پیدا کرد.» غفرانی با بیان اینکه 70 درصد جمعیت ما را افراد 15 تا 65 ساله تشکیل می‌دهد اظهار داشت: «نکته مسلم این است که وضعیت جمعیت امروز ما تا سال 1420 مناسب است و در وضعیت طلایی هستیم. در حال حاضر بیش از 70 درصد جمعیت ما در پنجره طلایی قرار دارند؛ اما جمعیت آینده ما از سال 1420 تا 1430 جمعیتی است که به سمت پیری می‌رود؛ به طوری‌که در سال 1430، 30 درصد جمعیت استان را جمعیت پیر تشکیل خواهد داد.»

برای حل بحران سالمندی تاکنون نسخه‌های بسیاری پیچیده شده؛ راهکارهای نیم‌بندی که هنوز آن‌طور که باید و شاید نتیجه نداده است؛ چرا که حل این مشکل آسان نیست و با سیاست‌های یک روزه و دو روزه نمی‌توان از آن عبور کرد. به گزارش ایرنا، ایجاد تسهیلات ازدواج که قابلیت اجرایی و پشتوانه مالی لازم را دارا باشد و ایجاد تسهیلات و بسته‌های تشویقی فرزندآوری و فرهنگ‌سازی در خانواده‌ها برای داشتن بالای دو فرزند می‌تواند تا حدودی حلال این مشکل و راهی برای برون رفت از آن باشد.