استقبال مخاطبان از این شیوه اجرای تئاتر سبب شد کارگردانان بیش از گذشته به سمت اقتباس از آثار ادبی رفته تا با ایدهای از دل ادبیات برآمده، به همراه موسیقی و حرکت، بینندگان بیشتری را به تماشای تئاتر دعوت کنند. همین رویکرد سبب شد جریان اقتباس از آثار ادبی و تولید تئاترکنسرتها به شکلی جدی از سوی هنرمندان پیگیری و اجرا شود. ازجمله این تئاترها میتوان به تئاتر «الیورتویست»، «مری پاپنز» و «بینوایان» اشاره داشت که هر سه اقتباسی از کتابهای رمان خارجی بودند. اما آنچه رفتهرفته در این دست کنسرتتئاترها مطرح و حال به مسئلهای مهم تبدیلشده، بهای بلیتهای آنهاست. قیمتگذاری بلیت تئاتر همواره بهعنوان یکی از معضلهای گروههای نمایشی و تماشاگران بوده است؛ قیمتی که برای آن هیچ قانونی اعمال نشده و بیآنکه زیر نظر مرجع مشخصی باشد، روزبهروز تماشاگران را با قیمتهای بالا شوکه میکند. بالارفتن قیمت کنسرتتئاترها در شرایطی است که بسیاری از گروههای جوان تئاتر برای جذب مخاطبان مجبور به کاهش قیمت بلیت و ارائه تخفیف هستند؛ اما در برابر آثاری که با حضور افراد مشهور روی صحنه میروند، دیده نمیشوند. درواقع ذائقه مخاطب امروز تئاتر بیشازپیش متوجه گروههای بزرگ تشکیلشده از افراد چهره و سلبریتی شده است؛ حتی اگر بلیت این دست از اجراها با قیمت بالا به فروش برسد. این روزها کنسرتتئاتر «سیصد» به کارگردانی امیر جدیدی در حال اجراست. این تئاتر یکی از نمایشهایی است که بهعنوان تئاتری با قیمت نجومی برای فروش بلیت شناخته شده است. بلیتهای این نمایش از 70هزار تومان تا 700هزار تومان به فروش میرسد و در فضای باز کاخ سعدآباد روی صحنه میرود. میتوان اینطور برداشت کرد که بلیتهای قسمت 70 تا 200هزارتومانی این نمایش عملا از صحنه دور بوده و مخاطب هیچ لذتی از تماشای نمایش نخواهد برد. بسیاری از منتقدان به این نکته اشاره میکنند که حال چرا در شرایطی که هنر تئاتر با معضلهای فراوانی روبهروست و بسیاری از مخاطبان توانایی خرید بلیت با این شیوه قیمتگذاری را ندارند، باید شاهد این دست از فروش بلیت با این قیمتها باشیم؟! آیا روند حضور افراد چهره در یک نمایش، دلیل قانعکنندهای برای افزایش قیمتها تا این سطح است؟! تهیهکننده کنسرتتئاتر سیصد در واکنش به بالابودن قیمت نمایش، حضور بازیگران و نوازندگان مطرح را یکی از علل بیان میکند؛ حالآنکه با نگاهی به ترکیب گروه نمایش و تجربه عوامل نمیتوان این میزان از بالابودن قیمت را توجیه کرد. درواقع اجرای چنین نمایشهایی با این شیوه قیمتگذاری در کنار دغدغههای فرهنگی چندان همخوانی ندارد؛ ازآنرو که بخش چشمگیری از مخاطبان تئاتر و سینما از مردمان عادی جامعه بوده و توان تهیه بلیت با این قیمت را نخواهند داشت. سخن از کنسرتتئاتر و سپس قیمتگذاری نجومی به دلایلی همچون حضور چهرههای هنری مهم کشور و سپس تأکید بر فرهنگی بودن این نوع از نمایش ازجمله مواردی است که شاید در آینده نهچندان دور مشکلات بسیاری را سبب شود. ازجمله معضلها میتوان به از دست رفتن مخاطبان و دوستداران تئاتری اشاره کرد که هنوز وفادارانه در شرایط نامساعد اقتصادی به تماشای آثار مینشینند و پس از دو سال سخت کرونایی از هنرمندان حمایت میکنند. با بیتوجهی به این قشر از مخاطبان که تعداد بالایی از آنها تنها امکان خرید بلیتهای تا سقف 200 هزارتومان را دارند، بهمرور شکافی ایجاد میشود که هزینهترمیم و بازگشت آن بهمراتب بیشتر خواهد بود. شاید کنسرتتئاتر سیصد امروز نقطهشروع مناسبی برای بیان و حل مشکل قیمتگذاری تئاترها باشد.