به گزارش اصفهان زیبا؛ آنچه آمارها بیان میکند، آن است که کاراته ایران سالهاست در سراشیبی قرار گرفته و مثل اینکه متخصصی هم برای درمان آن نیست!
نوار ناکامیهای کاراته ایران که قبل از المپیک ۲۰۲۰ توکیو آغاز شده و هر روز بر سرعت این نوار، آنهم به سمت آخر دره در حال افزایش است، تمامی ندارد و انگار کسی هم به فکر نیست.
برخلاف برخی از فدراسیونهای دیگر که برنامه محوری رکن اصلی آنهاست، کاراته دچار بیبرنامگی محض است و گویا قرار نیست برنامهریزی برای این رشته پرجمعیت و پرمدال صورت بپذیرد!
از مستندات لازم برای صحبتهای بالا میتوان به نتایج تیم ملی این رشته اشاره کرد که در ادامه بهصورت اجمالی به آن پرداخته خواهد شد. در مهمترین قسمت مأموریتهای فدراسیون ورزشی، قانونگذار آورده است: «ایجاد زمینههای مناسب برای کشف، رشد و پرورش استعدادهای ورزشی ورزشکاران و قهرمانان»؛ اما مثل اینکه سالهاست فدراسیون کاراته در یک نسل از قهرمانان باقی مانده و قرار نیست هیچ تغییری، چه در بازیکنان و چه در کادر فنی تیم ملی بزرگسالان، صورت بپذیرد که همین امر قطعا باعث از بین رفتن سیل عظیمی از استعدادها و نخبگان شده است.
اما نتایجی که در این سالها برای کاراته ایران به دست آمده خود بیانگر بسیاری از موضوعات و مطالبی است که شاید نگارش آن یک مثنوی هفتاد من باشد. ورزشدوستان ایرانی بر این امر واقف هستند که کاراته ایران، به خصوص در بخش کومیته همیشه سرآمد دنیا بوده و نمیتوان در مسابقهای ملیپوشان ایرانی حاضر باشند و سکوی قهرمانی برای آنها متصور نشد!
در این سالها این تصورات درحال تغییر هستند؛ همچنان که در این دوره از مسابقات آسیایی که به میزبانی هانگژو چین برگزار شد، کاراتهکاهای بزرگسالان ایران با کسب تنها یک نشان طلا از ۱۷ فرصت پایینتر از کشورهای چون ویتنام، هنگکنگ و… در رده ششم آسیا قرار گرفتند.
این جایگاه قابل پیشبینی هم برای کاراته ایران افتضاح فنی و مدیریتی است و تصمیم گیران فدراسیون کاراته که در حال حاضر انتخاباتش باطل هم شده است، با تغییر کادر بازنده فنی شاید بتواند مجددا وضعیت خود را از سراشیبی سقوط به سربالایی موفقیت تغییر دهد.
باتوجه به اینکه کادر فنی هدایتگر کاراته ایران سالهاست عیار خود را نشان داده، هر تصمیمی بهجز تغییر توسط تصمیمگیران نتیجهای بهجز نارضایتی نداشته و بهاصطلاح معروف فوتبالیها ممکن است صدای شعار «حیاکن و رها کن» بلند شود.