به گزارش اصفهان زیبا؛ «پل شاهی» یا «پل خواجو» که نام آن از محلی به نام خواجو یا خواجه در اطراف پل گرفته شده است، به نام‌های دیگری چون پل شیرازی، پل بابارکن‌الدین، پل گبرها، پل حسن آباد و پل امیرحسن بیک نیز خوانده می‌شده است. این پل در زمان شاه عباس دوم صفوی و به احتمال زیاد، روی خرابه‌های پل قدیمی حسن‌بیک ساخته شد. پل خواجو قصه ای از شکوه و زیبایی پلی است که اِزاره‌اش از سنگ و بالاتنه‌اش از آجرست. پلی که هم از آن می‌گذرند، هم در طاق‌نماها و راهروهای زیر آن دمی می‌آسایند و دل به طنین زیبای خوش‌آوازان می‌دهند.
تاورنیه، سياح اروپايى، نوشته است: «در دو طرف خيابان اين پل، دو خانه وجود دارد كه متعلق به شاه است و رودخانه در هيچ كجا، بسترى به اين زيبايی ندارد و چون اين محل از همه‌جا گودتر است، همين امر تا اندازه‌ای شاه‌عباس را وادار به ساختن اين پل کرد. چون محل گبرها آن‌طرف رودخانه بوده، براى اینکه آنان از خيابان چهارباغ عبور و مرور نکنند، برای کوتاه‌تر کردن راه، اين پل ساخته شد و تاريخ آن ۱۰۵۷ تا ۱۰۷۷ هجرى است.»
نام پل خواجو
موقعیت میدان خواجو، شرق سی وسه پل
نام‌های دیگر پل شاه، پل بابارکن الدین
قدمت صفویان
بانی شاه عباس دوم
