به گزارش اصفهان زیبا؛ «قرار است زمین فوتبالی که نوجوانان و جوانان در محله ولدان در آن ورزش میکنند به استخر تبدیل شود؛ این در حالی است که نوجوانان و جوانان مستعدی در محله وجود دارند که به فوتبال علاقهمند هستند.» این نکته مسئول باشگاه و ورزشکار محله ولدان است که در گفتوگو با «هممحله» از آن سخن میگوید.
عبدالرسول ابراهیمی ولدانی، از ورزشکاران و فوتبالیستهای محله ولدان خاطرنشان میکند: «فوتبال را از کوچهها و زمینهای خاکی محله شروع کردم و بهطور رسمی از دوره راهنمایی از مدرسه امیرکبیر در مسابقات مدارس ناحیه بازی کردم.»
او اضافه میکند: «پس از آن وارد دبیرستان هشترودی شدم. آنجا هم چهار سال در مسابقات ناحیه شرکت کردم و در سال ۵۶ توسط یکی از مربیان به باشگاه سپاهان معرفی شدم و با نوجوانان علاقهمند به فوتبال شروع به تمرین کردم.»
فوتبالیست محله ولدان تصریح میکند: «در سال ۱۳۶۰ در اولین دوره بازیهای محلههای اصفهان بهعنوان بازیکن برتر انتخاب و وارد تیم منتخب محلههای اصفهان شدم که این دوران ادامه پیدا نکرد.»
این ورزشکار رزمنده ادامه میدهد: «خرداد سال ۶۱ وارد جبهه شدم. در اسفند سال ۶۲ در عملیات خیبر براثر ترکش متجاوزان عراقی دچار آسیب جدی از ناحیه زانو شدم و فکر کردم که این آغازی برای پایان بازیکردن من در رشته فوتبال باشد.»
ابراهیمی ولدانی خاطرنشان میکند: «پس از بهبودی دوباره به جمع فوتبالیستها برگشتم و پس از آموزش در یک دوره توجیهی فوتبال بهعنوان مربی محلی انتخاب شدم.»
او اظهار میکند: «من بهعنوان برگزارکننده بازیهای محلههای منطقه 2 فعالیت داوطلبانه داشتم و با شروع جام فوتسال مولای عــرشیــان در ورزشگـــاه میثاق مدیریت بــازیها را بر عهده گرفتم و به مناسبتهای مختلف در زمین خاکی بازی برگزار کردم.»
فوتبالیست محله ولدان میگوید: «در آن دوران مسابقههایی به مناسبت ورود آزادگان و به نام شهدای محله ولدان برگزار کردم؛ همچنین چند دوره هم عضو کمیته محلههای هیئت فوتبال بودم.»
ابراهیمی ولدانی میافزاید: «در محله ولدان قطعه زمینی برای ورزش فوتبال وجود دارد که پس از ۵۰سال با همکاری سرمایهگذار خصوصی تصمیم گرفتهاند در این زمین استخر احداث کنند که امیدوارم نشانه خوبی برای توجه شهرداری به لزوم احداث فضاهای ورزشی در محله باشد.»
او میگوید: «نوجوانانی و جوانانی که در محلههایی مستمند زندگی میکنند دلشان خوش است به اینکه عصرها یا صبحها دورهم جمع شوند و با یکدیگر فوتبال بازی کنند.»
هنوز تب فوتبال در محلهها گرما و سرما نمیشناسد
این ورزشکار رزمنده ادامه میدهد: «هنوز تب فوتبال در محلهها گرما و سرما نمیشناسد؛ بلکه دلمشغولی شهروندانی است که آن را بهعنوان تفریح هفتگی خود در دل کوچهپسکوچههای شهر دنبال میکنند.»
ابراهیمی ولدانی تصریح میکند: «جوانان ولدانی حاضرند با حداقل امکانات در زمینهای خاکی در کنار هم رقابت کنند.» او میگوید: «ورزشکاران محله ولدان به دنبال نامآوری هستند و علاقه دارند تا در شهر و استان و کشور پرآوازه شوند؛ اما وقتی امکاناتی مناسب در محله وجود ندارد، تمام آمال و آرزوهایشان به پوچی میرسد و دلسرد میشوند.»
این ورزشکار رزمنده تصریح میکند: «خوشبختانه ولدان هنوز محلهای بومی است که میتواند به یکی از ظرفیتهای خوب محلی برای اجرای پروژههای فرهنگـی، ورزشــی و عمرانی تبدیل شود.»
او میافزاید: «نوجوانان و جوانان ولدانی ارزش این را دارند که از فضاهای ورزشی مناسب برخوردار باشند؛ در حالی که اینگونه نیست.» این ورزشکار رزمنده میگوید: «از شهرداری منطقه 2 تقاضا میکنم قبل از هرگونه اقدامی ابتدا زمین فوتبال جایگزین برای نوجوان و جوانان فراهم کند؛ چراکه نوجوانان و جوانان محله ولدان علاوه بر ورزشهای دیگر فوتبال را رها نکرده و علاقهمند به این رشته در هر سنی وجود دارد.»
ابراهیمی ولدانی با اشاره به اینکه باید برای اوقات فراغت جوانان چارهای اندیشه شود، تصریح میکند: «جوانان غیور ما علاوه بر فعالیتهای روزمره باید امیدشان به زمینهایی باشد که برای پرکردن اوقات فراغت از آن بهره کافی ببرند و خودشان و استعدادشان را بشناسند.»
مسئول باشگاه و ورزشکار محله ولدان با اشاره به اینکه رونق ورزش محلهها مسیر استعدادیابی و کشف نخبهها را برای مربیان هموار میکند، خاطرنشان میکند: «چشمپوشی از ورزش محلهها درواقع به نوعی از بین بردن فرصت شناسایی استعدادهای برتر است.»
ابراهیمی ولدانی خاطرنشان میکند: «امیدوارم روزی برسد که تمام مسئولان شهر به این محله اهمیت بیشتری دهند و این محله در اوج بدرخشد.»