به گزارش اصفهان زیبا؛ تکنولوژی تولید مجازی (در زبان انگلیسی: Virtual Production) تکنیک جدیدی است که در چند سال اخیر استودیوهای بزرگ فیلم‌سازی بین‌المللی از آن استفاده می‌کنند و در ایران برای اولین‌بار در سریال «موسی کلیم‌الله(ع)» بومی‌سازی و اجرا شده است.
طبق برنامهریزیهای انجام‌شده، قرار بود دکورها و فضاهای میدانی عظیمی برای فصل اول و دوم مجموعه «موسی کلیم‌الله(ع)» ساخته شود که علاوه‌بر ساخت، نگهداری و تعمیرات آن در آینده نیز هزینه بسیار زیادی را به پروژه تحمیل می‌کرد.
درعین‌حال، پس از تست‌های متعدد تکنولوژی تولید مجازی، برنامهریزیهای جدید نشان می‌دهد که فقط در دو فصل نخست سریال «موسی کلیم‌الله(ع)»، هزینه و زمان ساخت 110 هکتار (معادل یک‌میلیون و 100 هزار مترمربع) دکور و فضاهای عمومی صرفه‌جویی می‌شود.
همچنین هزینه‌های پس از تولید، یعنی نگهداری و تعمیر دکور در سال‌های بعد نیز از پروژه حذف شده و باعث صرفه‌جویی بسیار زیادی در هزینه‌های کلی پروژه می‌شود.
برای اجرای این تکنولوژی ابتدا مرحله تست توسط متخصصان تماماً ایرانی انجام شده و پس از رضایت ابراهیم حاتمی‌کیا از خروجی نهایی مراحل تولید اثر آغاز می‌شود. پس‌ازآن تجهیزات وریچوال پروداکشن از خارج از کشور خریده می‌شود؛ اما نکته قابل‌توجه آن است که نسخه سینمایی این اثر با تجهیزات اولیه‌ای که از قبل موجود بوده ساخته شده که این امر قابل‌تقدیر است و برای نسخه سریال آن پس از رسیدن تجهیزات به‌روز به ایران استفاده می‌گردد.
فرایند تولید مجازی بدین‌صورت است که پس از ساخت و طراحی فضای مدنظر در بک‌گراند فیلم، در نرم‌افزارهای سه‌بعدی به‌صورت زنده روی ویدئو وال‌های بسیار بزرگ قرار گرفته و در ترکیب با بخشی از دکور که به‌صورت واقعی بر روی استیج قرار می‌گیرد یا واقعیت‌های افزوده تصویر نهایی را خلق می‌کند. به گفته تهیه‌کننده اثر، تولید مجازی این کار در یک استودیوی ۱۵ در ۴۰ متر و با ارتفاع ۵ متر انجام شده است.
این استودیو دارای ۱۰۰ متر LED و یک استیج است. البته در نوع دیگری از تولید مجازی تمام فرآیندهای ساخت اثر مانند بازی‌های کامپیوتری در نرم‌افزارهای سه‌بعدی طراحی و صرفاً بازیگران در برابر دوربین قرار می‌گیرند و این دو باهم ترکیب می‌شوند.
طراحی صحنه و دکور «موسی کلیم‌الله(ع)» بدین ترتیب انجام شده که ابتدا مدل‌های اولیه با همکاری طراح صحنه و کارگردان ساخته شده. پس از جمع‌بندی، مدل به‌صورت ویرچوال طراحی شده و در فضای ویرچوال قرار گرفته و درنهایت، مدل به‌صورت فیزیکی ساخته و بر روی صحنه استیج در کنار بازیگران قرار می‌گرفته است.
با توجه به اینکه برای اولین بار از تکنولوژی ویرچوال در ایران استفاده می‌شود، یکی از نکات مهم، غریبه بودن این فضا برای بازیگران است و برقراری ارتباط حسی بین فضا و محیطی که صرفاً یک استودیو است با آنچه در فیلم باید بازی کنند، بسیار چالش‌برانگیز است. این چالش با انتخاب بازیگران توانمندی مانند مریلا زارعی، فرهاد آییش، علیرضا کمالی، بهنام تشکر و بهاره کیان‌افشار و کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا به‌خوبی برطرف شده است و مسیر انتقال تجربه آن نیز باید برای سایر بازیگران و کارگردانانی که احتمالاً در آینده نه‌چندان دوری به سمت این تکنولوژی می‌رود، فراهم شود.
