به گزارش اصفهان زیبا؛ داستان زندگی ساروتقی بسیار تلخ و غمانگیز است. نانوازادهای از اهالی آذربایجان که به عالیترین مقامات دولتی یعنی ریاست وزرا و صدارت عظمی (اعتمادالدوله یا نخستوزیری) رسید. حساب و کتابش بسیار دقیق و یک مدیر کاربلد بود؛ آنقدر که برخی او را با امیرکبیر مقایسه میکنند.
در زمان شاهصفی، وزیر مازندران شد و بعد به مقام اعتمادالدولهای رسید. دقت و جسارت ساروتقی در مجازات اهل منصبهای متخلف، باعث شد دشمنان زیادی در میان درباریان داشته باشد که به قتلش انجامید. این اتفاق برای شاه عباس دوم که جوان بود، بسیار دردناک بود.
ملکه مادر نیز که پشتیبان ساروتقی بود، به فاصله سه چهار روز پس از این واقعه، دستور کشتن همه آن گروه را داد و پیکرهایشان، از ایوان عالیقاپو به میدان شاه ریخته شد و دو سه روزی هم همان جا ماند تا عبرت دیگران شود. نقل است که مقبره مجللی برای ساروتقی ساختند؛ اما اثری از آن نیست. در محله جویباره هم مسجدی به نام ساروتقی وجود دارد که بعضی میگویند قبرش در مجاورت این مسجد است؛ اما این هم روایت مستندی نیست.
نام ساروتقی
نام پدرمیرزا هدایتالله تبریزی
لقب اعتمادالدوله
حرفه وزیر اعظم یا اعتمادالدوله شاه صفی و شاه عباس دوم