به گزارش اصفهان زیبا؛ در دوران صفویه به طب و طبابت اهتمامی شایسته مبذول می‌شد. دایره طبابت از محدوده مختص دربار پادشاه و امرا و اعیان، تجاوز کرده، جنبه عمومی به خود گرفت. در آن زمان چند مریضخانه معتبر در اصفهان بود که فقرا و ضعفا را به صورت مجانی معالجه می‌کردند و دوا و غذا می‌دادند؛ از جمله دارالشفای قیصریه که اکنون بقایای آن به نام «مسجد دارالشفا» معروف است.
این مکان مریضخانه‌ای مجانی برای عموم بود که در آن، همه بیماران، از جمله دیوانگان و اشخاص مختل‌المشاعر را معالجه و از آنها نگهداری می‌کردند. این مریضخانه دارای هزینه و وظیفه مرتبی بود و مخصوصا در عهد شاه‌عباس کبیر بسیار نظم و ترتیب داشت. مریضخانه معروف دیگر، بیمارستان «ورنوسفادران» بود در قریه ورنوسفادران سده که بیماران را به صورت مجانی در آن معالجه می‌کردند و به‌طوری‌که از نوشته‌ها برمی‌آید، گنجایش حدود هزارنفر بیمار را داشته است.
در تذکره نصرآبادی، تالیف عهد شاه‌سلیمان، مکرر از این بیمارستان یاد می‌شود. از جمله، در شرح حال یکی از شعرا و تصنیف‌سازان و موسیقی‌دانان عهد شاه‌سلیمان به نام «سامع» آمده است: «قبل از آنکه تصنیفی بنویسد بر او بیماری عارض گشت. دوستانش او را برای معالجه به بیمارستان ورنوسفادران بردند، معالجه مفید نیفتاده، فوت شد.»
نام ورنوسفادران
شهرت یکی از سه محل اصلی سده
قدمت سلجوقیان
موقعیت روستای ورنوسفادران، سده اصفهان(خمینی شهر)
نام محلات کوشکباج، زاغ آباد، گارسله، باولگان وگاردر
بنای تاریخی بازار ورنوسفادران
